17 ଜେବଦୀଦି ରିଏର୍ ମାରିସିର୍ ଯାକୁବ ମାରି ୱାନି ତଡ଼ାନ୍ ଯୋହନ, ଆମାୱାରିଙ୍ଗ୍ ୱାନ୍ ବିନେରିଗୋସ୍, ବା ମିର୍ସି ଆଉଲି ଆନି ବାଦଡ଼୍ତି ମାରିସିର୍ ଇଜି ଦର୍ ସିତାନ୍;
ମାପୁରୁଦି ବାକ୍ୟ ଜିବନ୍ ମାରି ସାକ୍ତିମାନିକା । ଆକା ରିୟାଙ୍ଗାଁଦି ଦାରା କାଣ୍ତା ବାଦ୍ଲୁ ନାଣ୍ତ ଦାରା; ଆମାମାନୁ ଆତ୍ମା ନି ଜିବନ୍ ମାରି ସିରେଙ୍ଗ୍ଁ ନି ପେଡେନ୍ରସ୍ ଲୋଇ, ମାରି ଲୋକା ଜିବନ୍ତି ଆସା ମାରି ଚିନ୍ତାଦି ବିଚାର୍ କିନିକା ।
ମାରି, ୱାନ୍ ପିତର, ଯାକୁବ ମାରି ଜୋହନତିଙ୍ଗ୍ ଅର୍ସେ ଅତାନ୍ନୋ ନାଣ୍ତ ସିମ୍ରା ମାରି ଦୁଃକ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଆସ୍ତାନ୍ ।
ତାନେ ୱେନ୍କା ଜିସୁ ଯାଇରସତି ଇଲ୍ତୁ ସନ୍ଡ଼୍ରେଙ୍ଗ୍ ଇଜି ଯାକୁବ, ୱାନି ତଡ଼ାନ୍ ଯୋହନ ମାରି ପିତର୍ତିଙ୍ଗ୍ ଡ଼ିସ୍ତିଙ୍ଗ୍ ମାରି ଏଙ୍ଗ୍ବା ୱାନିୱାଲେ ଇଲୁ ଲୋଇ ଅଏତାନ୍ ।
ଇୟା ସମୟତୁ ରାଜା ହେରୋଦ ମଣ୍ତଲିଦି ଏସ ଲୋକାଙ୍ଗ୍ କାସ୍ଟୁସିନିକା ଆରାମ୍ କିତାନ୍ ।
ସିମୋନ ପିତର୍, ତୋମା, ଏଙ୍ଗ୍ ଦିଦୁମ ଇନାର୍, ଗାଲିଲିଦି କାନାଦିକାନ୍ ନିତନିଏଲ୍, ଜେବଦିରି ମାରିସିର୍ ମାରି ୱାନି ସିସୁରି ମାଣ୍କୁ ମାରି ରିଏର୍ ଉନ୍ଡ୍ରେମାନୁ ମାର୍ହାର୍ ।
ଜେବଦଦି ମାରିସିର୍ ଯାକୁବ ନି ଯୋହନ ଜିସୁ ଲାକ୍ତୁ ୱାତା ରୋ ଇର୍ହାର୍, “ଏ ଗୁରୁ,” ମା ଉଣ୍ତିଙ୍ଗ୍ ଇନିକା ବା କିଆ, “ମାପ୍ ନିବାନୁ ଇନିକା ଲସ୍ନାପ୍, ଆୟାକା ମା ଉଣ୍ତିଙ୍ଗ୍ କିଆ ।”
ଛଦିନ୍ ୱେନ୍କା ଜିସୁ କେବଲ୍ ପିତର୍, ଜାକୁବ ନି ଯୋହନତିଙ୍ଗ୍ ଅର୍ସେ ଆସ୍ସି ମିସାଜି ୱାରିଙ୍ଗ୍ ଉଣ୍ତ୍ରି ପେରି ଗରନ୍ତୁ ଅତାନ୍ ।
ତାନିୱେନ୍କା ଏନ୍ନୋ ନାଙ୍ଗିଁ ଇର୍ହାନ୍, “ନାଣ୍ତ ଦେସ୍କୁ, ଜାତି, ବାସାଦୁ ମାରି ରାଜାରି ବିସୟତାନ୍ ମାପୁରୁଦି କାବୁର୍ ମିର୍ ସୋଲ୍ସି ମାରିଡ଼େସି ବାବବାଣି ୱେର୍ତୁ ।”
ଜିସୁ ଅଡ଼ପ୍ ଆଗ୍ଡ଼ି ସଲ୍ସି ରିଏର୍ ତଡ଼ାନ୍ ଜାକୁବ ମାରି ଯୋହନ ଦର୍ତି ଜେବଦଦି ରିଏର୍ ମାରିସିରିଙ୍ଗ୍ ବେଟ୍ବୁଡ଼ାତାନ୍ । ଇୟା ତଡ଼୍ ରିଏର୍ ମାରି ୱାରି ବୁବାସି ଡଙ୍ଗାଁଦୁ ବାସ୍ସି ୱାରି ଜାଡ଼ି ମଦାକିଜିମାର୍ହାର୍ ।
ଜିସୁ ଇୟା ବାର ଲୋକାଙ୍ଗ୍ ବାସ୍କିତାନ୍ ସିମୋନ୍, ଜିସୁ ଆମାୱାନିଙ୍ଗ୍ କି ମାରି ଉଣ୍ତ୍ରି ଦର୍ ପିତର୍ ଇଜି ସିତାନ୍;
ଆନ୍ଦ୍ରିୟ, ପିଲିପ୍, ବାର୍ତଲମି, ମାତିଉ, ଥୋମା, ଆଲପିଦି ମାରିସି ଯାକୁବ, ଥଦ୍ଦୀୟ, କିଣାନିୟ ସିମୋନ, ଏନ୍ ଇସ୍ରାଏଲ୍ତିଙ୍ଗ୍ ଡ଼ିସିସ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ବଦାକିଜି ମାର୍ଇ ଯିହୁଦି ଲୋକାମାଣ୍କୁ ଅରେନ୍ ମାର୍ଆନ୍ ।
ଇକା ସୁଡ଼ୁଜି ଜାକୁବ ନି ଜୋହନ, ଇୟା ରିଏର୍ ସିସୁର୍ ଇର୍ହାର୍, “ପ୍ରବୁ, ଏଲିୟ୍ ବା ଏଣ୍ତେସ୍ କିତାମାର୍ଆନ୍, ଆୟାୱାଜା ବାଦଡ଼୍ତାନ୍ ସିସୁ ଆର୍ଜି ୱାରିଙ୍ଗ୍ ସାପିସ୍ କିପିତ୍, ଇକା ମାପ୍ ଇନାପ୍ ଇଜି ଇନିକା ନି ବଦା ନୋ ?”