38 ୱାନ୍ ତୋ ସାତିଲୋକ୍ତି ମାପୁରୁ ଆଏନ୍, ମାତର୍ ଜିବନ୍ମାନି ଲୋକା ମାପୁରୁ; ଇରିଙ୍ଗ୍ ୱିଜେରେ ୱାନି ଆଗ୍ଡ଼ି ଜିନିକାର୍ ଆନାର୍ ।”
ଉଣା ୱେଡ଼ା ମାନାତ୍, ଜଗତ୍ ନାଙ୍ଗିଁ ମାରି ସୁଡ଼ୁଏତ୍; ମାତର୍ ମିର୍ ନାଙ୍ଗିଁ ସୁଡ଼ୁନିଦେର୍, ଇରିଙ୍ଗ୍ ନାନ୍ ଜିବନ୍ ମାନା, ମିର୍ ବା ଜିବନ୍ ତେବାନିଦେର୍ ।
ୱାନ୍ ଦୁର୍ବଳ ଆଜି କ୍ରୁସଦୁ ସାତିଙ୍ଗ୍ବା ମାପୁରୁଦି ସାକ୍ତିଦାନ୍ ଇଲେଇ ଜିବନ୍ ମାନାନ୍ । ୱାନିୱାଲେ ମିସାଜି ମାପୁ ବା ସାକ୍ତିସିଲି ୱାଜା ଆତାମାନାପ୍, ମାତର୍ ମି ୱାଲେ ମା ମିସାନିମାନୁ ମାପୁରୁଦି ସାକ୍ତିଦି ମିସାଜି କ୍ରିସ୍ତଦି ୱାଲେ ମାଡ୍ ଜିବନ୍ ଆନିକା ।
ମାପୁରୁଦି ମନ୍ଦିର୍ତୁ ଏଣ୍ତେସ୍ ଦିୟାମ୍ ତିଆର୍ ଆନାତ୍ ? ମାଡ୍ ତୋ ଜିବନ୍ମାନି ମାପୁରୁଦି ମନ୍ଧିର୍, ଇରିଙ୍ଗ୍ ମାପୁରୁ ନିଜେ ଇର୍ହାମାନାନ୍, “ନା ଲୋକାୱାଲେ ନାନୁ ବାସାକିନା ମାରି ୱାରି ମାନୁ ତେବାନା; ନାନୁ ୱାରି ମାପୁରୁ ଆନା ମାରି ୱାର୍ ନା ନିଜେ ଲୋକ ଆନାର୍ ।”
ପୁନି ଦୁନିଆଦୁ କାୟାଦି ୱାଜା ନେଗି ଜିବନ୍ ଏରୁଦି ଉଣ୍ତ୍ରି ଗାଡା ଦୁତ୍ ନାଙ୍ଗିଁ ତର୍ତାତ୍ । ଇୟା ଗାଡା ମାପୁରୁ ନି ମେଷସାବକତି ସିଂହାସନ୍ଦାନ୍ ସହସି
ମାତର୍ ୱାର୍ ଉନ୍ଡ୍ରି ନେଗି ଦେସ୍ତୁ, ଅର୍ତାତ୍ ମୁସ୍କୁପୁର୍ତି ଦେସ୍ତୁ ସନି ଉଣ୍ତିଙ୍ଗ୍ ବଦା କିଜିମାରାର୍ । ଆଦେଙ୍ଗ୍ ୱାର୍ ମାପୁରୁଙ୍ଗୁଁ ନିଜେଦି ମାପୁରୁ ଇଜି ମାନାଜିନି ମାଡ଼ାନ୍ ୱାନ୍ ସେମାର୍ ଆଏନ୍ ମାର୍ର୍ହାନ୍ । ମାପୁରୁ ୱାରି ଉଣ୍ତିଙ୍ଗ୍ ଉନ୍ଡ୍ରି ଗାଡ଼୍ ତିଆର୍ କିଜି ଇଟ୍ତାମାନାନ୍ ।
ଜିବନ୍ମାନି ବୁବା ନାଙ୍ଗିଁ ପୋକ୍ତାମାନାନ୍ ମାରି ନାନ୍ ୱାନି ଉଣ୍ତିଙ୍ଗ୍ ଜିବନ୍ ମାନା, ଆୟାୱାଜା ଏନ୍ ନାଙ୍ଗିଁ ଉଣୁନାନ୍, ୱାନ୍ ବା ନା ଉଣ୍ତିଙ୍ଗ୍ ଜିବନ୍ ତେବାନାନ୍ ।
ମାପୁରୁ ଇର୍ଆମାନାନ୍, ମାପ୍ ଅବ୍ରାହାମ, ଇସ୍ହାକ୍ ମାରି ଜାକୁବଦି ମାପୁରୁ ।” “ୱାନ୍ ଜିବନ୍ମାନିୱାରି ମାପୁରୁ ସାତିୱାରି ମାପୁରୁ ଆଏନ୍ ।”
ୱାଣ୍ତ୍ରୁ ସାତିଲୋକ୍ତି ମାପୁରୁ ଆଏନ୍, ମାତର୍ ଜିବନ୍ମାନି ଲୋକା ମାପୁରୁ । ମିର୍ ବେସି ବାମା ଆଜିନିଦେର୍ ।”
ଆବେଟ୍ ସାସ୍ତ୍ରିରି ଲୋଇ ଏସୋ ଲୋକୁ ଇର୍ହାର୍, “ଏ ଗୁରୁ, ନିନ୍ ସତ୍ ୱେର୍ତି ।”