अय्नं थःगु मन बल्लाका च्वँ, होश यानाच्वँ। छिमि शत्रु, शैतानं छिमित फतिंफतलय् स्यंकेत स्वयाच्वंगु दु। नये मखंम्ह सिंह थें शैतानं नं सुयातं स्यंके फइ ला धकाः माः जुयाच्वंगु दु।
अथे हे ज्ञान जक दयां नं मगाः, चालचलन नं भिंका जुइमाः। चालचलन भिनां जक मगाः, मन थातं तया च्वनेमाः। मन थातं तयां जक मगाः, परमेश्वरयात मानय् नं यायेमाः।
“छुं दिं तक म्वानाच्वंम्ह ह्याउँ मचा वा थःगु पूरा दँ म्वायेमखंम्ह बुराम्ह मनू अन गुबलें दइ मखु। सछि दँ तक म्वानाः सीम्हय्सित ल्याय्म्ह ताय्की। अले सछि दँ तक मम्वाःम्हय्सित सराः लाःम्ह ताय्की।