1 अले जिं तसकं तःजाःगु गाःयागु ताःचा व तःपुगु सिखः छपु ल्हातिइ ज्वनाः स्वर्गं क्वहां वयाच्वंम्ह छम्ह स्वर्गदूतयात खना।
जि म्वाःम्ह खः। जि सी धुनाम्ह जूसां आः जि न्ह्याबलें म्वाना च्वनीम्ह खः। मृत्यु व नरकया ताःचा जिके दु।
पाप याःपिं स्वर्गदूततय्त हे नं परमेश्वरं ल्यंका मदिसे नरकय् छ्वयादिल। न्याय याइगु दिं मवतले इमित नरकया खिउँथासय् चिनाः तया तल।
थःगु ज्या मयासें छेँ त्वःतावःपिं स्वर्गदूततय्त दकलय् लिपा न्याय यानादीत वय्कलं गुब्सं मब्यनिकथं चिनाः खिउँथाय् कुनादिल।
थुलि जुइ धुंकाः जिं स्वर्गं क्वहां वयाच्वंम्ह मेम्ह स्वर्गदूतयात खना। व स्वर्गदूतयाके तःधंगु अधिकार दु। वयागु जलं पृथ्वी हे झल्लल थित।
अले हानं सुपाँचं हिनातःम्ह, छेनय् इन्द्रेणी दुम्ह, सूर्ययागु थें ख्वाः दुम्ह, मियागु थां थें च्वंगु तुति दुम्ह तसकं बल्लाःम्ह छम्ह स्वर्गदूत स्वर्गं क्वहां वयाच्वंगु जिं खना।
अले भूत आत्मातय्सं “जिमित तःजाःगु गालय् छ्वयादी मते” धकाः वय्कःयात बिन्ति यात।
अले गालय् वान्छ्वयाः पुसा तिनाः छाप तयाबिल। द्वःछि दँ मफुतले वं जात जातियापिं मनूतय्त थगय् मयायेमा धकाः थथे याःगु खः। द्वःछि दँ दये धुंकाः वयात पलख त्वःती।