10 अले स्वर्गदूतयागु ल्हातिइ च्वंगु चिथुगु भ्वं कयाः जिं नयाबिया। नयाबलय् म्हुतुइ कस्ति थें चाकुसे च्वन, अले प्वाथय् थ्यंबलय् तसकं हे खाइसे च्वना वल।
अनंलि वय्कलं जितः धयादिल, “अय् सीमानिम्ह मनू, जिं छन्त बियागु थ्व भ्वंथू न, थुकिं छंगु प्वाः जाय्की!” उकिं जिं व भ्वंथू नया, व जिगु म्हुतुइ कस्ति थें चाकुसे च्वन।
नाइसे च्वंगु वचन कस्ति थें खः, थुकिं नुगः चंचंधाइ, अले म्हयात तागत बी।
छिगु वचन जितः गुलि साः, जिगु म्हुतुया निंतिं कस्ति स्वयाः नं साः।
जिं ध्यान यानागु वय्कलं यय्कादीमा, छाय्धाःसा जिगु लसता वय्कःयापाखें वइ।
थुपिं लुँ स्वयाः अप्वः यइपुसे च्वं भिंगु लुँ स्वयाः अप्वः, अले कस्ति स्वयाः अप्वः चाकुसे च्वं, हाप्वलं पिहां वःगु कस्ति स्वयाः अप्वः चाकुसे च्वं।
अले आत्मां जितः ल्ह्वनाः यंकादिल। म्हाइपुसे च्वंकाः तंमय् जि वना। परमप्रभुया शक्ति जिके दुगु जुल।
वय्कलं उकियात जिगु न्ह्यःने फ्यनादिल। उकियागु न्ह्यःने व ल्युने निखेंपाखे शोक, बिलाप व विपत्तिया खँ च्वयातःगु दु।
अले जिं वनाः “व चिथुगु भ्वं जितः बियादिसँ” धकाः व स्वर्गदूतयात धया। अले वं जितः थथे धाल – “का, थ्व न। थ्व नयेबलय् प्वाथय् तसकं खाइसे च्वनी, म्हुतुइ धाःसा कस्ति थें चाकुसे च्वनी।”
अले वं जितः धाल – “हानं छकः यक्व देश देशयापिं मनूतय्त, जात जातियापिं मनूतय्त, थीथी भाषां नवाइपिं मनूतय्त व जुजु जुजुपिन्त नं छं अगमवाणी कने मानि।”