44 अले परमप्रभुं मोशायात धयादिल,
मोशा व हारून नापलायेगु पालया न्ह्यःने वल,
“छिपिं थ्व खलःपाखें चिला हुँ, अले जिं थुमित पलखं हे भस्म याये।” अले मोशा व हारून बँय् भ्वपुल।
दाऊदं वयात धाल, “छं जितः छंगु खला म्यु। थ्व महामारी पनेत अन परमप्रभुया निंतिं छगू वेदी दय्के।”
वय्कः दयादुम्ह जूगुलिं वय्कलं इमित क्षमा यानादिल। वय्कलं इमित नाश यानामदी। वय्कलं तःकः मछि थःगु तं क्वलाकादिल। वय्कलं थःगु तं प्वंकामदी।
