2 “जितः आपत जूबलय् जिं परमप्रभुयाके ग्वाहालि फ्वना, वय्कलं लिसः बियादिल। पातालंनिसें परमप्रभुयात ग्वाहालिया लागि जि हालाहया, छिं जिगु सः न्यनादिल।
दुःखया इलय् जिं परमप्रभुयाके ग्वाहालि फ्वना, वय्कलं जितः लिसः बियादिल।
थ्व दुःखीम्ह मनुखं सःतल, परमप्रभुं न्यनादिल, अले फुक्क दुःखकष्टपाखें वयात बचय् यानादिल।
छाय्धाःसा जि प्रति छिगु न्ह्याबलें दयाच्वनीगु दया माया तःधं, छिं जितः चिहानं बचय् यानादीगु दु।
संसारय् दीबलय् हे येशूं मिखाय् ख्वबि हाय्काः थःत हानं म्वाका दीम्हय्सित बिन्ति व प्रार्थना यानादिल। वय्कः क्वमिलुम्ह जूगुलिं व बाःयात दुनुगलंनिसें मानय् यानादीम्ह जूगुलिं वय्कःयागु बिन्ति व प्रार्थना परमेश्वरं न्यनादिल।
अनंलि थथःपिनि काय्म्ह्याय् व ज्वनायंकूगुलिं दाऊदया मनूतय्सं तं पिकयाः दाऊदयात ल्वहंत कय्केगु ख्याच्वः बिल। अले दाऊदयात वयाये थ्वयाये मन्त। तर परमप्रभु थः परमेश्वरपाखें जक दाऊदयात बल दत।
गथे योना न्यायागु प्वाथय् स्वन्हु स्वचा तक च्वन, अथे हे मनूया काय् नं पृथ्वीया दुने स्वन्हु स्वचा तक च्वनी।
कालया खिपतं जितः ततमतःक्यंकल। अले चिहानया सास्ती जिके वल। दुःख व संकटं जितः त्वपुल।
परमप्रभु मनूतय्गु दुःखयात च्यूताः मतसे जुयादीम्ह मखु, अले इमित क्वह्यंकादीम्ह नं मखु। छाय्धाःसा जिं वय्कःयात प्रार्थना यानाबलय् वय्कलं न्यनादिल। वय्कः जिपाखें फस्वया मदी।
जिं सःतेबलय् जितः लिसः बियादिसँ। जितः दोषं मुक्त यानादीम्ह, हे जिमि परमेश्वर, जितः जिगु दुःखं पार यानाबियादिसँ। जितः दया यानादिसँ, अले जिगु प्रार्थना न्यनादिसँ।
अले नुगलय् तसकं हीसे च्वनाः नुगः हे ह्वगनि थें च्वंगुलिं वय्कलं झन तसकं मन बियाः प्रार्थना यानादिल। वय्कःयागु चःति हि थें ततःफुति जुयाः बँय् तिकि ननाच्वन।
छ वयेत्यंगु खनाः छन्त नापलायेत चिहान नं हथाय् चायाच्वंगु दु। वं सिनावनेधुंकूपिं आत्मायात छन्त लसकुस यायेत थनी। उपिं आत्मां सारा संसारय् च्वंपिं फुक्क नायःतय्त व देशया फुक्क जुजुपिन्त थःगु सिंहासनं थनीगु याइ।
हे जिमिगु प्रार्थना न्यनीम्ह परमेश्वर, फुक्क मनूत छिथाय् वइ।
जि नुगः मछिन कि पृथ्वीया ताताःपाःगु थासं जिं छितः ग्वाहालिया निंतिं बिन्ति याये। जितः सदां सुरक्षित जुइगु ल्वहंधिकय् यंकादिसँ।
छाय्धाःसा छिं जिगु आत्मायात सीपिनिगु दथुइ त्वःतादी मखु। अले छितः विश्वास याःम्हय्सित छिं सीगालय् ध्वगिकेबी मखु।
छाय्धाःसा छिं जिगु आत्मायात पातालय् त्वःतादी मखु। अले थःम्ह पवित्र मनूयात ध्वगिकाः तयादी मखु।
छिं जितः ज्यालगय् मजूम्ह मिसा ताय्कादी मते। जिगु दुःख व कष्ट अप्वया वःगुलिं प्रार्थना यानाच्वनागु खः।”
हे परमप्रभु, तःजाःगु गालंनिंसें जिं छिगु नामं बिन्ति याना।
अबलय् जिं छन्त पातालय् वनेधुंकूपिं पुलांगु ईयापिं मनूतय्थाय् छ्वयाबी। जिं छन्त पृथ्वीया क्वय् सदांया निंतिं नाश जूगु थासय् च्वनेबी। अले छ हाकनं गुबलें म्वाःपिनिगु देशय् लिहां वयाच्वनी मखु।
आवंलि मेमेगु सिमा न्ह्याक्व हे लः दुसां व सिमा थें तज्जाः जुइ मखु वा सुपाँय् दुथाय् तक थाहां वइ मखु अले उलि तज्जाः गुबलें जुइ फइ मखु। व फुक्क सिनावनीपिं मनूत थें नाश जुल अले पातालय् थ्यनी।
तर आपत जूबलय् वं परमप्रभु थः परमेश्वरयाके ग्वाहालि फ्वन, अले व वया पुर्खातय् परमेश्वरया न्ह्यःने क्वमिलु जुल।
छाय्धाःसा फ्वंपिन्त बी, माला स्वःपिन्सं लुइकी, अले सः ब्यूम्हय्सित चाय्काबी।