इमिगु दोष ख्वालं हे सी दु। सदोमया मनूतय्सं थें इमिसं थःगु पाप क्यना जुइ। इमिसं थुकियात सुचुका तइ मखु। धिक्कार इमित! इमिसं थःगु नाश थःम्हं हे हःगु दु।
थज्याःपिं मनूत नाश जुयावनी। छाय्धाःसा प्वाः हे थुमिगु द्यः खः, लज्या चायेमाःगु खँय् नं थुमिसं घमण्ड याना जुइ। अले थुमिसं थ्व संसारयागु ज्याखँय् जक मन तया जुइ।
उकिं, जिगु नामय् अगमवाणी याइपिं अगमवक्तातय्गु बारे जि परमप्रभुं थथे धाये – जिं इमित छ्वयागु मखु। अय्नं इमिसं, ‘थ्व देशयात गुगुं तरवार वा अनिकालं थी मखु,’ धकाः धयाच्वंगु दु। उपिं अगमवक्तात हे तरवार व अनिकालं नाश जुइ।