Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




यर्मिया 30:7 - नेवाः बाइबल

7 हाय! व दिं गुलि ग्‍यानापुसे च्‍वंगु दिं जुइ। व थें ज्‍याःगु मेगु दिं दइ मखु। जिमि मनूत याकूबया सन्‍तानया निंतिं व दुःखया दिं जुइ तर व वपाखें बचय् जुयाः वइ।’”

Gade chapit la Kopi




यर्मिया 30:7
37 Referans Kwoze  

सुतियागु वसः फिनातःम्‍ह स्‍वर्गदूतं हानं जितः धाल, “उबलय् छिमि मनूतय्‌त रक्षा याइम्‍ह तःधंम्‍ह स्‍वर्गदूत मिखाएल दनी। अले जाति जाति शुरु जूगु इलंनिसें गुबलें मवःगु विपत्तिया ई वइ। व ई वइबलय् परमेश्‍वरया सफुलिइ नां च्‍वयातःपिं छिमि सकलें मनूत बचय् जुइ।


“स्‍व! मि च्‍यानाच्‍वंगु भट्टी थें च्‍वंगु व दिं वयाच्‍वंगु दु। उखुन्‍हु सकल घमण्‍डीत व मभिंगु ज्‍या याइपिं सु थें याकनं च्‍याइ। व दिनं इमित हा व कचा तक हे ल्‍यं मदय्‌क छ्वय्‌काबी,” दक्‍व शक्ति दुम्‍ह परमप्रभुं धयादी।


जिमिथाय् तःधंगु विपत्ति हयाः जिमिगु व जिमि शासकतय्‌गु बारे न्‍ववानादीगु बचं छिं पूवंकादीगु दु। यरूशलेमय् वःगु विपत्ति थें ज्‍याःगु विपत्ति संसारय् गन नं मवःनि।


परमप्रभुं थः सेनातय् न्‍ह्यःने तसकं थ्‍वःगु सः न्‍यंकादी। वय्‌कलं धाःथें याइपिं वय्‌कःया सेना तसकं बल्‍लाः अले यक्‍व नं दु। परमप्रभुया दिं तःधं व सिक्‍क हे ग्‍यानपुसे च्‍वं! थ्‍व सुनां सह याये फइ?


थुकथं फुक्‍क इस्राएलीत बचय् जुइ। थथे च्‍वयातःगु दु – “बचय् याइम्‍ह सियोनं झाइ, अले वय्‌कलं याकूबया सन्‍तानयात पापं छुतय् यानादी।


उबलय् तसकं सास्‍ती जुइ। सृष्‍टि जूबलय् निसें आः तकं थपाय्‌सकं सास्‍ती जूगु मदुनि। अले लिपा नं गुब्‍सं जुइ मखु।


यहूदा व इस्राएलया मनूत मिले जुइ। अले इमिसं थःगु निंतिं छम्‍ह नायः ल्‍यइ, अले इपिं कैदी जुयाच्‍वंगु थासं लिहां वइ। धात्‍थें हे यिजरेलया व दिं छगू तःधंगु दिं जुइ।


थ्‍व लँपु जुयावनीपिं सकलें मनूत, छु छिमित थुकियागु छुं वास्‍ता मदु ला? प्‍यखेरं स्‍व व बिचाः या, थःगु तःधंगु तंया दिनय्, परमप्रभुं जितः बियादीगु दुःखकष्‍ट थें ज्‍याःगु मेगु छुं दुःख दु ला?


“‘उकिं परमप्रभुं धयादी, हे जिम्‍ह दास, याकूबया सन्‍तान, ग्‍याये मते। हे इस्राएलयापिं मनूत, नुगः क्‍वतुंके मते। जिं थम्‍हं हे छिमित तापाःगु देशं व छिमि सन्‍तानयात ज्‍वनायंकातःगु देशं बचय् यानाः हये। याकूबयात हाकनं शान्‍ति व सुरक्षा दइ। सुनानं वयात ख्‍याये फइ मखु।’


भिं मनूतय्‌त यक्‍व दुःख वयेफु, अय्‌नं परमप्रभुं इपिं फुक्‍कसित फुक्‍क दुःखं उद्धार यानादी।


छाय्‌धाःसा वय्‌कलं न्‍याय व सजाँय याइगु दिं वये धुंकल, उकिं सु जक बचय् जुयाः च्‍वने फइ?”


सूर्य खिउँसे च्‍वनावनी। तिमिला हि थें ह्याउँसे च्‍वनावनी। परमप्रभु खने दःवइगु तःधंगु व ग्‍यानापुसे च्‍वंगु दिं वये न्‍ह्यः थथे हे जुइ।


परमप्रभुयागु व तःधंगु व ग्‍यानपुसे च्‍वंगु दिं वये न्‍ह्यः सूर्य खिउँसे च्‍वनावनी व तिमिला हि थें ह्याँउसे च्‍वनावनी।


जिमि थःमनूतय्‌गु मभिंगु ज्‍या सदोमया स्‍वयाः नं तःधं जूगु दु। सदोम सुयात थत्‍थें वांछ्वयाबिल अले सुनां नं वयागु विरोधय् ल्‍हाः मह्वं।


हे म्‍ह्याय् यरूशलेम, जिं छंगु निंतिं छु धाये? जिं छन्‍त छुनापं दाँजय् यायेगु? हे कन्‍या म्‍ह्याय् सियोन, छुनापं दाँजय् यानाः जिं छन्‍त सान्‍त्‍वना बीगु? छंगु घाःपाः तसकं तःजिगु समुद्र स्‍वयाः तःजाः। छन्‍त लाय्‌के फुम्‍ह सु दु?


हे परमेश्‍वर, थ्‍व फुक्‍क दुःखकष्‍टपाखें इस्राएलीतय्‌त बचय् यानादिसँ।


याकूब तसकं ग्‍यात। वं थः मनूत, सा, फै, च्‍वलय्, गधा, ऊँट फुक्‍कसित निथ्‍वः यानाः ब्‍वथल।


व दिंखुन्‍हु समुद्रया सिथय् च्‍वंपिं फुक्‍क मनूतय्‌सं धाइ, ‘स्‍व, अश्‍शूरया जुजुपाखें बचय् जुइत सुयाके सुयाके झीसं भलसा तयागु खः व गुम्‍हय्‌सिथाय् ग्‍वाहालिया निंतिं झीपिं बिस्‍युं वयागु खः, इमिगु हे हालत थथे धाःसा झीपिं गुकथं बिस्‍युं वने फइ?’”


इमिसं सिँयात धाइ, ‘छ जिम्‍ह अबु खः,’ अले ल्‍वहंयात धाइ, ‘छं जितः बुइकूगु खः।’ इमिसं थःगु ख्‍वाः मखु थःगु जँन्‍हुफाः जिपाखे स्‍वकूगु दु। अय्‌नं दुःख जुइबलय् इमिसं धाइ, ‘वयाः जिमित बचय् यानादिसँ!’


तर छिमिसं थःगु निंतिं दय्‌कूपिं द्यःत गन वन? छिमित दुःख जुइबलय् इमिसं छिमित बचय् याये फुसा इपिं वयेमा। हे यहूदा, छिमि गुलि शहरत दु, छिमि द्यःत नं उलि हे दु।


हे इस्राएलया आशा, दुःखया इलय् वयात उद्धार यानादीम्‍ह, थ्‍व देशय् छि छाय् परदेशी थें जुयादियागु? छाय् छि छचा जक च्‍वनेत थःगु पाल ग्‍वइम्‍ह लँजुवाः थें जुयादियागु?


हे थकालिपिं मनूत, थ्‍व खँ न्‍यँ! हे यहूदा देशय् च्‍वंपिं सकल मनूत, बांलाक ध्‍यान बियाः न्‍यँ! छु छिमिगु इलय् अथवा छिमि तापाःबाज्‍यापिनिगु इलय् गुबलें थथे जूगु दु ला?


हाय! व दिं! छाय्‌धाःसा परमप्रभुया दिं लिक्‍क दु। व ला दक्‍व शक्ति दुम्‍हपाखें सर्वनाश थें हे वइ।


थ्‍व अजू चाइपुगु दिं जुइ। चा नं जुइ मखु, न्‍हि नं जुइ मखु। अले सन्‍ध्‍या ई जुइबलय् नं तुयुजः दया हे च्‍वनी। परमप्रभुं जक थ्‍व फुक्‍क स्‍यू।


हे यरूशलेम! आ छ छाय् ख्‍वयाच्‍वनागु? छंगु जुजु मदु ला? छन्‍त सल्‍लाह बीम्‍ह नाश जुल ला? छन्‍त मचाबू ब्‍यथा जूम्‍ह मिसायात थें दुःख जूगु दु ला?


थ्‍व खँ जिं न्‍यनाबलय् जिगु नुगः तसकं थुरथुर खात, थ्‍व खँ जिं न्‍यनाबलय् जिगु म्‍हुतुसि थुरथुर खात, जिगु क्‍वँय्‌त दुने दुने मर्कय् जुल, अले जिगु तुति फ्‍यारर खात। अय्‌जूसां जिमित हमला याः वइपिं जात जातितय्‌त वइगु दुःखया दिंयात जिं धैर्य यानाः पियाच्‍वने।


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite