33 “यर्मिया, थुपिं मनूतय्सं अथवा सुं अगमवक्ता वा सुं पुजाहारीं ‘परमप्रभुं आः छु अगमवाणी छिमित क्वबिकादीगु दु?’ धकाः छन्त न्यन धाःसा छं इमित थथे धा, ‘छ हे बोझ खः?’ परमप्रभुं धयादी, ‘वं छिमित त्वःताबी।’
छगू ईश्वरवाणी – मलाकीपाखें इस्राएलयात परमप्रभुया वचन –
हबकूक अगमवक्तां खंगु दर्शनया अगमवाणी।
निनवेया खँय् अगमवाणी। एल्कोशी नहूमं खंगु दर्शनया सफू।
इमिसं मचा बुइकाः तःधिकः याःसां जिं व मचायात काये। हाय! गज्याःगु दुःख इमित, गुबलय् जि इपिंपाखें लिहां वये।
“जिं जिमि मनूत इस्राएलयात त्वःताबी। जिगु सर्बय जिं वांछ्वयाबी। जितः यःम्हय्सित जिं वया शत्रुतय्गु ल्हातय् बी।
आमोजया काय् यशैयां बेबिलोनया बारे दर्शनय् खंगु अगमवाणी थ्व हे खः–
मनूतय्सं जितः धाइगु, “परमप्रभुयागु वचन गन दु? वय्कलं व खँ पूवंकादीमा।”
आहाज जुजु सीगु दँय् थ्व अगमवाणी वल –
अले व आसा जुजुयात नापलाः वन। वं आसायात थथे धाल, “अय् आसा, अय् यहूदा व बेन्यामीनयापिं सकलें मनूत! छिपिं परमप्रभुनापं दतले वय्कः नं छिपिंनाप दइ। छिमिसं वय्कःयात माल धाःसा छिमिसं वय्कःयात लुइकी। छिमिसं वय्कःयात त्वःतल धाःसा वय्कलं नं छिमित त्वःतादी।
छगू अगमवाणी, हद्राक देशया विरोधय् परमप्रभुयागु वचन अले थ्व दमस्कसय् नं लाइ, छाय्धाःसा फुक्क मनूतय् व इस्राएलया कुलया मिखा परमप्रभुपाखे दु–
परमप्रभुं धयादिल, “गथे जिं इस्राएलयात पितिनाछ्वया, अथे हे यहूदायात नं जिं जिगु न्ह्यःनं पितिनाछ्वये। अले जिं ल्ययागु यरूशलेम शहर अले उगु देगः, गुकियागु बारे जिं अन ‘जिगु नां दइ धकाः धयागु खः,’ उकिया विरोधय् जिं ल्हाः ल्ह्वने।”
इमित खतं नःगु वहः धाइ। छाय्धाःसा जि परमप्रभुं इमित त्वःतागु दु।”
जिं छिमि थःथितिपिं इस्राएलया मनूतय्त पितिनाछ्वयागु थें छिमित जिगु न्ह्यःनं पितिनाछ्वये।’”
हाकनं परमप्रभुया थ्व वचन जिथाय् वल,