24 “छु सुं मनू जिं खंके मफय्क गुप्ति थासय् सुले फइ ला? छु स्वर्ग व पृथ्वीइ न्ह्याथाय् नं जि मदु ला?” परमप्रभुं धयादी।
परमप्रभुया मिखां न्ह्याथासं खं, भिंपिं व मभिंपिं निथ्वःसित नं वय्कलं स्वयाच्वनादीगु दु।
छिगु मिखां जि गन सुपिले फइ? छिगु न्ह्यःनें जि गन बिस्युं वने फइ?
छिं जिमिगु पाप थःगु न्ह्यःने तयादी, जिमिगु सुलाच्वंगु पापयात थःम्हं खनीगु थासय् तयादी।
धिक्कार छिमित! सुनां थःगु योजना परमप्रभुपाखें सुपीकीगु कुतः याइ, सुनां थःगु ज्या खिउँगु थासय् याइ अले मतिइ तइ, “सुनां जिमित खनी धकाः? सुनां सिइका कायेफइ?”
“तर हे परमेश्वर, छु छि धात्थें पृथ्वीइ मनूतय्गु दथुइ च्वनादी फइ ला? स्वर्गत, स्वर्ग स्वया तःजाःगु स्वर्गय् हे छि न्ह्यनी मखु धाःसा जिं दय्कागु थ्व देगलय् झन छि गन न्ह्यनी धकाः?
छाय्धाःसा सदां म्वानाच्वनादीम्ह, तच्वकं मानय् याये बहःम्ह, गुम्हय्सिगु नां पवित्र खः, वय्कलं धयादी, “जि दक्वसिबय् च्वय् पवित्रगु थासय् च्वनीम्ह खः, तर जि पश्चातापी व क्वमिलुपिंनापं नं च्वनीम्ह खः, अले जिं क्वमिलुया आत्मां छिमित बल्लाकाबी, अले पश्चातापयागु नुगःयात नं बल्लाकाबी।
परमप्रभुं थथे धयादी, “स्वर्ग जिगु सिंहासन खः, अले पृथ्वी जिगु तुति तइगु थाय् खः। आः छिमिसं जिगु निंतिं गज्याःगु देगः, जि च्वनेत गज्याःगु थाय् दय्के फु?
इमिसं मतिइ तइ, “परमेश्वरं थुकिया च्यूताः तइ मखु। वय्कलं थःगु ख्वाः फहिकादीगु दु, अले छुनं खनी मखु।”
“तर हे परमेश्वर, छु छि धात्थें पृथ्वीइ मनूतय्गु दथुइ च्वनादी फइ ला? स्वर्ग हे छिगु लागि चिधं धाःसा जिं दय्कागु थ्व देगः छि च्वनेत गन गाइ धकाः?
मण्डली ख्रीष्टयागु म्ह खः। थ्व हे म्ह न्ह्याथाय् दीम्ह व न्ह्यागु खं पूवंकादीम्ह वय्कःयागु पूवंगु रूप खः।
तर दकलय् तःजाःगु स्वर्ग हे वय्कःया लागि चिधं धाःसा सुनां वय्कःया निंतिं देगः दय्के फइ? वय्कःया निंतिं देगः दय्केत जि सु खः धकाः? थ्व ला वय्कःया न्ह्यःने धुपाँय् च्याकेगु बाहेक मेगु छुं ज्याया लागि मखु।
“पृथ्वीयापिं सकलें मनूत परमेश्वरया न्ह्यःने छुं नं मखु, स्वर्गया दूतत व पृथ्वीयापिं मनूतय्त वय्कलं थः यःथें यानादी। सुनानं वय्कःया ल्हाः पने फइ मखु अले वय्कःयात छिं छु यानादियागु? धकाः न्यने फइ मखु।”
वय्कलं जितः धयादिल, “इस्राएल व यहूदाया घरानाया पाप तसकं तःधं। देश मनू स्यायेगु ज्यां जाःगु दु अले शहर अन्यायनं जाःगु दु। इमिसं धाइगु, ‘परमप्रभुं देशयात त्वःतादीगु दु, परमप्रभुं मखं।’
वय्कलं जितः धयादिल, “अय् सीमानिम्ह मनू, इस्राएलया घरानायापिं सकलें धर्म गुरुतय्सं खिउँगुलिइ थथःगु मूर्तिया पुजा क्वथाय् छु यानाच्वंगु दु छं खन ला? इमिसं धाइगु, ‘परमप्रभुं जिमित मखं, परमप्रभुं झीगु देशयात त्वःतादीगु दु।’”
तर जिं एसावयात नांगा याये, वं थःत सुचुके मफय्मा धकाः जिं व सुलाच्वनीगु थाय् खुला यानाबी। वया काय्म्ह्याय्पिं, थःथितिपिं व जःलाखःलापिन्त नाश याइ, छम्ह नं ल्यनी मखु।
इपिं सकसिनं परमप्रभुया नांया प्रशंसा यायेमा, छाय्धाःसा वय्कःयागु नां जक तःधं। वय्कःया महिमा पृथ्वी व आकाश स्वयाः च्वय् दु।
हागारं धाल, “जिं धात्थें हे परमप्रभुयात खना। अले वय्कःयात खनेधुंकाः नं जि म्वाना हे च्वना।” अले वं परमप्रभुयात थथे धकाः नां तल, “जितः स्वइम्ह परमप्रभु।”
परमेश्वरं मखंगु छुं हे मदु। सृष्टियागु फुक्क खँ वय्कलं खं। थ्व हे परमेश्वरयात झीसं थथःगु ल्याःचाः बीमाः।
“वय्कलं मनूतय्गु पहःचहः स्वयाच्वनादी, अले इमिगु फुक्क पलाखय् वय्कलं थःगु मिखा ब्वयाच्वनादी।
अधर्म ज्या याइपिं वय्कःपाखें सुले फइगु खिउँगु, तसकं खिउँगु थाय् गनं मदु।
इमिगु फुक्क ज्या जिं खं। छुं नं ज्या जिपाखें सुलाच्वंगु मदु। इमिसं याःगु पाप जिं खं।
छिगु बिचाः तःधं अले छिगु ज्याखँय् शक्ति दु, मनूतय्गु फुक्क पहःचहः छिं खं। छम्ह छम्ह मनूयात वयागु पहःचहः व ज्याकथं फल बियादी।
दुग्यंगु व सुलाच्वंगु खँयात वय्कलं हे उलादी, अले वय्कलं खिउँगु थासय् छु दु धकाः स्यू। वय्कःयाके न्ह्याबलें जः दयाच्वनी।
स्वर्गय् थाहां वंसां, छि अन दी, पातालय् कुहां वंसां छि अन नं दी।