1 परमप्रभुं धयादी, “जिगु ख्यःयापिं फैतय्त नाश यानाच्वंपिं व छ्यालब्याल यानाच्वंपिं फैजवाःतय्त धिक्कार दु।”
फैजवाःत मूर्ख जुल, इमिसं परमप्रभुयात न्यनेकने मयाः, उकिं इपिं ताःलाइ मखु, इमि फुक्क फै उखेलाः थुखेलाः जूगु दु।
परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी – छुं दर्शन मखंसां थःगु हे आत्माया खँया ल्यू वनीपिं मूर्ख अगमवक्तातय्त धिक्कार दु।
मनूतय्गु हुलयात खनाः वय्कःयात माया वन, छाय्धाःसा इपिं जवाः मदुपिं फैचात थें हाःनाः मदयाः उखेलाः थुखेलाः मदयाच्वन।
फसं छिमि सकलें फैजवाःतय्त ब्वय्कायंकी, अले छन्त ग्वाहालि याइपिन्त ज्वनाः देशं पिने यंकी। छं मभिंगु ज्या याःगुलिं छ मछालेमाली अले छन्त हेपय् याइ।
यक्व फैजवाःतय्सं जिगु दाखया क्यबयात स्यंकाब्यूगु दु। इमिसं जिगु बुँयात न्हुत्तुन्हुगु दु, इमिसं जिगु न्ह्याइपुगु बुँयात मरुभूमि थें छुं नं मसइगु थाय् यानाब्यूगु दु।
“जिम्ह प्रजा तंपिं फैत थें जूगु दु। इमि जवाःतय्सं इमित मखुगु लँय् यंकूगु दु। अले पहाड पहाडय् मखुगु लँय् वंके ब्यूगु दु। डाँडा डाँडाय् व पहाड पहाडय् चाःह्यु वँवं इमिसं थः च्वनीगु थाय्यात ल्वःमंकल।
‘परमप्रभु गन दी?’ धकाः पुजाहारीतय्सं मन्यं। व्यवस्था स्यनीपिन्सं नं जितः म्हमसील। शासकतय्सं नं जिलिसें विद्रोह यात, अगमवक्तातय्सं बालद्यःया नामय् अगमवाणी ल्हात अले ज्यालगे मजूपिं मूर्तितय्त पुजा यात।
फै स्वयेत तयातःम्ह मनू फैथुवाः मखु, बरु फै ज्वयेत तयातःम्ह च्यः जक खः, गुम्ह गुँखिचा वःगु खनेवं फैत फुक्क त्वःताः बिस्युं वनी। अले गुँखिचां फैतय्त ज्वनाः लुया यंकी, अले छ्यालब्याल नं याना थकी।
खुँ खुइत, स्यंकेत व स्यायेत जक वइ। तर जि इमित जीवन दयेमा, अले व यक्व जीवन दयेमा धकाः वयागु खः।
अथे जूगुलिं थः मनूतय्त ज्वइपिं फैजवाःतय्त परमप्रभु इस्राएलयाम्ह परमेश्वरं थथे धयादी, “छिमिसं जिगु बथांयात छ्यालब्याल यानाबिल, छिमिसं इमित लिनाछ्वत, इमित मस्वः। उकिं छिमिसं याःगु मभिंगु ज्याया निंतिं जिं थःम्हं हे छिमित सजाँय बी,” परमप्रभुं धयादी।
इमित त्वःताछ्व। इपिं कांपिं लँजवाः खः। कांम्ह मनुखं कांम्ह मनूयात ल्हाः ज्वनाः यंकूसा इपिं निम्हं गालय् लाइ।”
“‘छिपिं जिम्ह फैत खः, जिगु ख्यःयापिं फैत, जिम्ह हे मनूत खः, जि छिमि परमेश्वर खः, परमप्रभु परमेश्वरं धयादी।’”
छाय्धाःसा छिमिसं ला गंसिपिं फैतय्त ब्वहलं घ्वाघ्वां, नेकुलिं च्वच्वं, इमित लिनाच्वंगु दु, छ्यालब्याल यानाच्वंगु दु।
“गथे छम्ह खुँ ज्वनीबलय् लज्या चाइ, अथे हे इस्राएलया घराना, इमि जुजुपिं, हाकिमत, पुजाहारीत व अगमवक्तात लज्या चाइ।
जि स्वयाः न्हापा वःपिं फुक्कं खुँ व दाखुँत खः। अय्नं फैतय्सं इमिगु खँ मन्यं।
तर छिमिसं ध्यान बियाः मन्यन धाःसा छिपिं तःधंछु जूगुलिं जि याकःचा ख्वये। परमप्रभुया बथांयात ज्वना यंकूगु जुयाः जि ह्वाँय्ह्वाँय् ख्वये, अले जिगु मिखां ख्वबिया धाः पिहां वइ।
जिं इमित यरूशलेमय् क्वःछिनातःगु नखःचखःबलय् बां बीपिं फैतय्गु बथां ति हे अल्याख दय्काबी। थुकथं तहसनहस जूगु शहरत हाकनं मनूतय्सं जाइ। अबलय् इमिसं जि हे परमप्रभु खः धकाः सी।”
परमप्रभुयागु थ्व वचन जिथाय् वल,
“जिगु तं फैजवाःतय्के लाइ। जिं नायःतय्त सजाँय बी। दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं थःगु बथां, यहूदाया घरानायात स्वयादी। अले वय्कलं इमित लडाइँलय् छम्ह घमण्डी सल थें यानादी।