1 परमप्रभुयागु थ्व वचन जिथाय् वल,
सुं अगमवक्तां म्हगस खंगु दुसा वं वयागु म्हगस कनेमा, तर सुयाके जिगु वचन दु वं जिगु वचन खःकथं कनेमा। जि, परमप्रभुं धाये, छ्वालिनापं छ्वयागु छु स्वापु?
अगमवक्तातय्सं धाःगु खँ मनूतय्सं यसें धाःगु मखु। इपिं परमेश्वरया मनूत खः। अय्जूगुलिं पवित्र आत्मां इमित धयादीगु खँ जक इमिसं धयावंगु खः।
न्हापा न्हापा अगमवक्तातय्पाखें परमेश्वरं झी तापाःबाज्यापिं नाप तःकः मछि तःकथं नवानादिल।
परमप्रभुया वचन जिथाय् वल,
परमप्रभुपाखें यर्मियायाथाय् वःगु वचन थ्व हे खः,
परमप्रभुयागु थ्व वचन जिथाय् वल, “अय् यर्मिया छं छु खना?” जिं धया, “मर्स्या बरांया छपु कचा खना।”
इपिं छलिसें ल्वाः वइ, तर इमिसं छन्त त्याके फइ मखु, छाय्धाःसा छन्त रक्षा यायेत जि छलिसें दइ,” जि परमप्रभु न्ववानागु दु।
“छं वनाः यरूशलेमय् च्वंपिं सकसितं थ्व खबर न्यंकि, “परमप्रभुं थथे धयादी, ‘छं ल्याय्म्हबलय्यागु भक्ति, “‘भम्चा थें छं जितः माया याःगु जि लुमंसे वः। मरुभूमिइ, पुसा मह्वःगु थासय् छ जिगु ल्यूल्यू जुइगु।
अन जिं वयात वयागु दाखया क्यब लितबी, अले आकोरया ब्यासियात आशाया लुखा यानाबी। अन वं थःगु ल्याय्म्हबलय्यागु दिं थें व मिश्र देशं वःगु दिं थें म्ये हाली।
