22 छिं आकाझाकां हमला याइपिं सिपाइँत हयादीबलय् इमिगु छेँनं ख्वःगु सः ताये दयेमा। छाय्धाःसा जितः ज्वनेत इमिसं छगू गाः म्हूगु दु, अले जिगु तुतिया निंतिं जाः ह्वःगु दु।
हे जिमि मनूत, भांग्राया वसः फिनाः नउलय् ग्वारा ग्वारा तु। याकः काय्या लागि ख्वय् थें हे ह्वाँय्ह्वाँय् ख्व। छाय्धाःसा नाश याइम्ह झीथाय् आकाझाकां वइ।
तःधंछुया जुइपिन्सं जिगु लागि जाः ग्वल। जितः तक्यंकेत इमिसं जाः तल। जिगु लँय् इमिसं स्वःतिपाँय् तःगु दु। सेला
झतांगा व तः तःजाःगु गढीत दुगु शहरयागु विरोधय् तुरही पुपुं लडाइँया वनेगु दिं।
फरिसीतय्सं वनाः येशूयात वय्कःया खँय् हे ज्वनेगु ग्वसाः ग्वल।
यक्वसिनं खुसखुस खँ ल्हाःगु जिं न्यनागु दु, “प्यखें भय हे भय दु, उकिया बारे खबर बीनु, खः, उकिया बारे खबर बीनु!” जिमि फुक्क पासापिन्सं थथे धयाः जिगु पतन पियाच्वंगु दु, “सके वं धोखा नइ ला? अले झीसं वयात त्याकाः वयाके बदला काये फइ।”
छु! भिंया पलेसा मभिं याइ ला? अय्नं इमिसं जिगु प्राणया निंतिं गाः म्हूगु दु। इपिंपाखें छिगु तं चीकाछ्वयेगु लागि जिं इमिगु पंलिनाः नवायेत जि छिगु न्ह्यःने दना। व लुमंकादिसँ।
मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसायागु थें हाःसः, न्हापांम्ह मचा बुइकूम्ह मिसायागु थें ख्वःसः जिं ताल। स्वाँ स्वाँ यानाः थःगु ल्हाः फयाः बांलाःम्ह यरूशलेमं थथे धयाच्वंगु जिं ताल, “जि बेहोश जुयाच्वंगु दु, आः जि गथे याये! इपिं जितः स्यायेत वयाच्वंगु दु।”
हे गल्लीमयापिं मनूत, तःसलं हा! हे लैशा, ध्यान बिया न्यँ! नुगः मछिंम्ह अनातोत!
जितः स्यायेत स्वयाच्वंपिन्सं थुबलय् हे जाः ग्वयाच्वंगु दु, जिगु मभिं तुनाच्वंपिन्सं जितः सिधय्केगु ख्याच्वः बियाच्वंगु दु। न्हियान्हिथं इमिसं जिगु विरोधय् जाः ग्वयाच्वंगु दु।
छिगु स्यनातःगु खँ कथं मजुइपिं तःधंछु जुइपिन्सं जिगु निंतिं गाः म्हूगु दु।
“जिमि मनूतय् दथुइ मभिंपिं मनूत च्वनाच्वंगु दु। इपिं झंगःपन्छित लायेत जाः ह्वलाच्वंपिं मनूत थें पियाच्वनी तर इमिसं मनूतय्त लायेत थःगु जाः ह्वलाच्वंगु दु।
व मनू परमप्रभुं दया मयासें नाश यानादीगु शहरत थें जुइमा। वं सुथय् नुगः चेचेतुंक ख्वःगु सः व न्हिनय् लडाइँया हाःसः न्यने मालेमा।
हे परमप्रभु, छि जिमि परमेश्वर खः धकाः जिं छितः धयागु दु। हे परमप्रभु, छिं जिगु दयाया ख्वःसः न्यनादिसँ।
जिगु जवपाखे स्वयादिसँ। जिगु धन्धा काइम्ह सुं हे मदु। जिं शरण कायेगु थाय् गनं मदु। सुनानं जितः वास्ता याइ मखु।