21 उकिं आः इमि काय्म्ह्याय्पिं नये मखंक सीमा! इमित तरवारं स्याके बियादिसँ! इमि कलाःपिं मस्त मदुपिं व भाःत मदुपिं जुइमा! इमि मिजंतय्त नं स्यायेमा! इमि ल्याय्म्हपिन्त नं लडाइँलय् तरवारं स्यायेमा!
“जिं छिमिगु दथुइ मिश्र देशय् थें महामारी छ्वयाहया। जिं छिमि ल्याय्म्हपिं मनूतय्त छिमिसं लाका काःपिं सलतनापं लडाइँलय् स्याना, छिमि सीपिं मनूतय्गु सीम्ह तसकं नवयाच्वंगु दु, अथे जूसां छिपिं जिथाय् फहिला मवः,” परमप्रभुं धयादी।
जिपिं मांबौ मदुपिं व हाना मदुपिं जूगु दु, जिमि मांपिं भाःत मदुपिं थें जूगु दु।
जिं इमि भाःत मदुपिं मिसातय्गु ल्याः समुद्रया फिया ल्याः स्वयाः अप्वः दय्काबी। जिं इमिगु विरोधय्, ल्याय्म्हपिनि मांया विरोधय् न्हिनय् नाश याइम्ह ब्वनाहये। जिं इमित आकांझाकां संकटय् लाकाबी अले इपांथिपां कंकाबी।
छाय्धाःसा लँय् लँय् काय् म्ह्याय्पिन्त नाश यायेत व चुक चुकय् ल्याय्म्हपिन्त नाश यायेत मृत्यु झीगु झ्यालं, झीगु किल्लाय् दुने दुहां वःगु दु।
तरवारं इमित लँय् लँय् मस्त मदुपिं यानाबी, छेँय् छेँय् इपिं ग्यानाः च्वनेमाली, ल्याय्म्ह-ल्यासे, अले दुरु त्वनीम्ह मचांनिसें बुरा बुरीपिं तकं न्हनावनी।
जितः तं पिहां वइ। जिं छिमित तरवारं स्याये। छिमि कलाःपिनि भाःत दइ मखु छिमि काय् म्ह्याय्पिनि बौ दइ मखु।
अलेक्जेन्डर सिजःकःमिनं जितः तसकं बांमलाकल। प्रभुं वयात यायेमाःगु यानादी।
तर हे परमप्रभु, छिं ला जितः म्हस्यू। छिं जितः खं, छिं जिगु मनयात जाँचय् यानादी। स्यायेत यंकीपिं फैतय्त थें इमित साला यंकादिसँ! स्याइगु दिंया लागि इमित अलग तयादिसँ!
अथे जुयाः परमप्रभुं इमित हमला यायेत बेबिलोनयाम्ह जुजुयात हयादिल। व जुजुं यहूदाया ल्याय्म्हपिं मिजंतय्त देगः दुने तरवारं स्यात। वं ल्याय्म्हपिं, ल्यास्यपिं, बुरापिं, मिसा मिजं, कमजोरपिं सुयातं नं बाकि मतः। इपिं सकसितं परमेश्वरं वयागु ल्हातय् बियादिल।
तर शमूएलं धाल, “छंगु तरवारं यक्व मिसातय्त मस्त मदुपिं याः थें छिमि मां नं आः मस्त मदुम्ह जुइ।” अनंलि शमूएलं अगागयात परमप्रभुया न्ह्यःने गिलगालय् स्यात।
इपिं तरवारं पालाः सी। अले ध्वंतय्गु आहार जुइ।
उकिं इमि ल्याय्म्हपिं मनूत खनाः परमप्रभु लय्तायामदी, न वय्कलं इमि मां बौ मदुपिं व भाःत मदुपिन्त माया यानादी। छाय्धाःसा फुक्क मनूत परमेश्वरयात मानय् मयाइपिं व दुष्ट खः। सकसिगु म्हुतुं मभिंगु खँ पिहां वइ। अज्ज नं वय्कःया तं क्वलाःगु मदुनि, अले वय्कःया ल्हाः ल्ह्वनातःगु हे दनि।
इमिसं धनु वाणं कय्काः ल्याय्म्हपिं मनूतय्त स्यानाबी। इमि दुरु त्वंपिं मचातय्त माया यानाः नुगः मछिंकी मखु न मस्तय्त हे दया माया याइ।
अले अगमवाणी ल्हानाच्वंपिं मनूतय्त अनिकाल व तरवारं सीधुंकाः यरूशलेमया लँय् वांछ्वइ। इमित व इमि कलाःपिन्त वा काय् म्ह्याय्पिन्त थुनीपिं सुं दइ मखु। जिं इमिके इमित ल्वःगु विपत्तित प्वंकाबी।
अले थ्व देशया ध्वाखा ध्वाखाय् जिं इमित हासां हाःथें हाये, जिं इमि काय् म्ह्याय्पिन्त लाकाकाये, जिमि मनूतय्सं थःगु मभिंगु पहःचहः मत्वःतूगुलिं जिं इमित नाश याये।
उकिं वया ल्याय्म्हपिं मिजंतय्त वयागु लँय् स्याइ। वया सकलें सिपाइँत उखुन्हु सुम्क च्वनी,” परमप्रभुं धयादी।
“परमप्रभुं जितः रक्षा याइपिं दकलय् बल्लाःपिं फुक्क सिपाइँतय्त क्वह्यंकादीगु दु। वय्कलं जिमि ल्याय्म्हपिं मनूत नाश यायेत सिपाइँत छ्वयादिल। दाखयात तिसीगु थें परमप्रभुं जितः, यहूदाया कन्या म्ह्याय्यात तिसिनादिल।
व्यभिचार याइपिं मिसात व मनू स्याइपिं मिस्तय्त बीगु थें हे सजाँय जिं छन्त बी, जिं छंके जिगु दाहायागु तंया हि प्वंके।
वया शासकतय्सं मभिंगु ग्वसाः ग्वयाच्वंगु दु इपिं शिकारयात काचाकुचु याइपिं सिंह थें गर्जय् जुयाः च्वंगु दु। इमिसं मनूतय्त नल, इमिसं मू मू वंगु सामान लुतय् यात, अले अनच्वंपिं यक्व मिस्तय्त भाःत मदुपिं यानाब्यूगु दु।
जुजु परमेश्वरलिसे लय्तायाच्वनी। वय्कःयात विश्वास याइपिन्सं वय्कःयात तःधंकी। मखुगु खँ ल्हानाजुइपिनिगु म्हुतुप्वाः धाःसा ति।
थुपिं मनूतय् नायःतय्सं इमित मखुगु लँय् यंकूगु दु अले इमित इतिमिति कंका ब्यूगु दु।