पर्वतत दय्कादीम्ह व फय्यात सृष्टि यानादीम्ह परमेश्वर हे खः। वय्कलं मनूतय्त थःगु बिचाः सीकेबी। वय्कलं न्हियात चा यानादी, अले पृथ्वीया ततःजाःगु थासय् न्यासि झायादी। दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभु परमेश्वर वय्कःया हे नां खः।
तर इमिसं थःगु नुगलय् थथे धाइ मखु, ‘झीसं परमप्रभु झी परमेश्वरया भय कायेनु। वय्कलं हे वा वइगु इलय्या न्हापांगु व लिपांगु वा वय्कादी। दँय्दसं अन्न लइगु ई बियादी।’
जात जातिया द्यःत मध्ये सुनां वा वय्के फइ? अथवा आकाशं थःम्हं हे वा वय्के फइ ला? हे परमप्रभु, जिमि परमेश्वर, छिं हे वा वय्कादी। उकिं जिमित छिगु हे आशा दु, छाय्धाःसा थ्व फुक्क यानादीम्ह छि हे खः।