6 परमप्रभुं जितः थथे धयादीगु दु, “हुँ, छम्ह पाले ति। वं छु खंगु दु उकिया बारे तसलं धयाबीमा।
“अय् सीमानिम्ह मनू, जिं छन्त इस्राएलया घरानाया पिवाः यानागु दु। उकिं जिं आः धयाच्वनागु खँ न्यँ, अले इमित जिगुपाखें ख्याच्वः ब्यु!
हे यरूशलेम! जिं छंगु पःखाःतय्के पाः च्वनीपिं तयागु दु, इपिं न न्हिनय् सुम्क च्वनी न चान्हय् हे सुम्क च्वनी। हे परमप्रभुयात सःतिपिं, आराम काये मते!
पिवाः च्वनीपिं सिपाइँत शहरय् चाहिला च्वंबलय् इमिसं जितः खन। जिं इमिके न्यना, “छु छिमिसं जिमि प्रिययात खनागु दु ला?”
व पिवाः च्वनीम्ह मनुखं तःसलं दाऊदयात थ्व खँ कनाबिल। जुजुं धाल, “व याकःचा जक ब्वाँय् वःगु खःसा वं पक्का हे बांलाःगु समाचार हःगु जुइमाः।” अले व मनू लिक्क थ्यंकः वल।