1 जिं छु धाये धाःसा – अबुयागु सम्पत्ति फुक्कं वया काय्पिनिगु खःसां मचाबलय् इपिं च्यः थें हे जुयाच्वनी।
न्हापा थें आः नं भ्वातिंयापाखें बूपिन्सं परमेश्वरया आत्मां बूपिन्त दुःखकष्ट बियाच्वंगु दु।
भ्वातिंपाखें बूम्ह अब्राहामया काय् इमिगु इच्छां बूम्ह खः। ब्याहा याना हःम्हपाखें बूम्ह काय् धाःसा परमेश्वरयागु बचंकथं बूम्ह खः।
अले यहोयादां योआश, जुजुया काय्यात पिने हयाः श्रीपेच पुइकाबिल। अले वं वयात बाचाया साक्षी पौ बियाः जुजु घोषणा यात। इमिसं वयात अभिषेक यात। अले मनूत ल्हाःपा थाथां थथे धकाः हाल, “जुजु न्ह्याबलें म्वानाच्वनेमा।”
यहोयादा पुजाहारीं योआशयात स्यनेकने याःगु फुक्क दँय् वं परमप्रभुया यःगु बांलाःगु ज्या यात।
छिपिं ख्रीष्टया मनूत खःसा अब्राहामया सन्तान नं खः। अले परमेश्वरं बी धकाः बाचा चिनादीगु छिमित नं बियादी।
अबुम्हय्सिनं मधातले इपिं इमित सुसाःकुसाः यायेत तयातःम्हय्सिनं धाःथें च्वनेमाः।
अय्जूगुलिं वय्कःया काय्यात विश्वास यानाच्वंपिं मनूतय्सं थ्व खँ सत्य खः धकाः स्यू। परमेश्वरयात विश्वास याइ मखुपिन्सं वय्कःयात फताहा ताय्की, छाय्धाःसा परमेश्वरं थः काय्यागु बारे बियादीगु साक्षीयात इमिसं विश्वास याइ मखु।