2 छं इमित वने मब्यूसे पना तल धाःसा
छं इमित वने मबिल धाःसा जिं ब्यांचा छ्वयाहयाः छंगु देशयात सास्ती बी।
तसकं तांन्वयाः मनूतय्त पुत। थथे दुःखकष्ट छ्वयाहयेगु अधिकार दुम्ह परमेश्वरयागु नां कयाः इमिसं सराः बिल। अय्नं इमिसं पश्चाताप मयाः अले परमेश्वरयात नं तःमधंकू।
ल्वापु यानाजुइपिं, सत्य खँ मानय् मयाइपिं, दुष्ट ज्याखँ यानाजुइपिं मनूतय्त परमेश्वरया क्रोध व तःधंगु तं लाइ।
तर छिमिसं मानय् मयात व जिगु विरोध यात धाःसा छिमित तरवारं पालाः स्यानाछ्वइ। परमप्रभुं हे थ्व खँ धाःगु खः।”
परमेश्वरं वय्कःया शत्रुतय्गु छ्यं चुंदंकाबी अले थःगु हे लँय् जुइपिं पापीतय्गु छ्यं नं।
छं जिमि मनूतय्त वने मबिल धाःसा जिं कन्हय् हे छंगु देशय् क्वःबुइँचात छ्वयाहये।
जिं छन्त धयागु खः, “जिमि काय्यात जिगु निंतिं बां बीत वनेब्यु।” छं वयात वने मब्यू। उकिं जिं छिमि न्हापां बूम्ह काय्यात स्यानाबी।’”
परमप्रभुया ल्हातं छिमि पशु, सल, गधा, ऊँट, सा द्वहं, फैच्वलय् फुक्कसिके महामारी वइ।
अनं लिपा मोशा व हारूनं वनाः फारोयात धाल, “परमप्रभु इस्राएलया परमेश्वरं थथे धयादिल, ‘जिमि मनूतय्त वनेब्यु, अले इमिसं मरुभूमिइ वनाः जिगु निंतिं नखः हनेमा।’”
परमप्रभुं मोशायात धयादिल, “सुथय् न्हापां दनाः फारोया न्ह्यःने हुँ अले वयात धा, ‘हिब्रूतय् परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी, जिगु आराधना यायेत जिमि मनूतय्त वनेब्यु।
