5 परमेश्वरं धयादिल, “थुखे लिक्क वये मते। थःगु लाकां त्वः, छाय्धाःसा छ दनाच्वंगु थाय् पवित्रगु खः।”
परमप्रभुया सेनाया कप्तानं यहोशूयात धाल, “थःगु तुतिं लाकां त्व, छाय्धाःसा छ दनाच्वंगु थाय् पवित्र खः।” अले यहोशूं अथे हे यात।
“परमप्रभुं वयात हानं धयादिल – ‘छ दनाच्वंगु थाय् पवित्रगु खः। उकिं छं थःगु लाकां त्वःति।
पर्वतया प्यखें हे मनूत वने मजीक पनाः इमित धा, ‘होश या, छिमिसं पर्वत नं गये मते, अले पर्वतया सिमानायात थी नं मते। सुनां पर्वतयात थी, व मनू सी।
परमेश्वरया देगलय् बांलाक बिचाः यानाः जक हुँ, अन मूर्ख जुयाः बलि छायेत वनेगु स्वयाः न्यनेत हुँ, छाय्धाःसा मूर्खतय्सं द्वंकागु दु धकाः थुइके फइ मखु।
“थ्व पर्वतयात पशुतय्सं जक थ्यूसां ल्वहँतं कय्काः स्यानाब्यु” धकाः उजं बियादीगुलिं इपिं झन तसकं ग्यात।
परमप्रभुं मोशायात धयादिल, “क्वय् वनाः मनूतय्त जितः स्वयेत सिमाना हाचां गयाः वये मते धकाः धा। मखुसा इपिं यक्व सी।
अले मोशां हारूनयात धाल, “परमप्रभुं धयादीगु खँ थ्व हे खः, “‘जिगु न्ह्यःने वइपिंपाखें जिं जिगु पवित्रता क्यने। जिं फुक्क मनूतय्गु न्ह्यःने थःगु महिमा क्यने।’” हारून सुम्क च्वन।
पवित्रगु पर्वतय् जिपिं वय्कः नाप दुबलय् स्वर्गं धयाहःगु थ्व खँ जिमिसं हे ताःगु खः।
परमप्रभु छिमि परमेश्वर छिमित बचय् यायेत अले छिमिगु निंतिं छिमि शत्रुतय्त बुकेत छिमिगु छाउनीइ चाःहिलादी। अथे जुयाः छिमिगु छाउनी पवित्र जुइमाः। वय्कलं छिमिगु दथुइ घच्चाइपुगु छुं नं मखनेमा, मखुसा वय्कलं छिमित त्वःतादी।
इमि नायः इपिं मध्ये हे छम्ह जुइ। इमि शासक इमिगु दथुं हे पिहां वइ। जिं वयात सःतेबलय् व जिगु लिक्क वइ। छाय्धाःसा जिं मसःतेकं सुनां जिगु न्ह्यःने वयेगु साहस याइ?’ परमप्रभुं धयादी।
अनंलि मोशां हारूनयात परमप्रभुं धाय्के छ्वयाहयादीगु फुक्क खँ कन। अले वय्कलं थःत यानाः क्यनेत उजं बियादीगु अजू चायापुगु चिंया बारे नं कन।