12 परमेश्वरं धयादिल, “जि छनापं दइ। अले जिं हे छन्त छ्वयागु खः धयागु खँया चिं थ्व जुइ, छं थः मनूतय्त मिश्रं पित हये धुंकाः छिमिसं थ्व हे पर्वतय् परमेश्वरयात आराधना याइ।”
छ म्वानाच्वंतले छंगु विरोधय् सुं दनाच्वने फइ मखु। गथे जि मोशानापं च्वना, अथे हे जि छनापं च्वने। जिं छन्त गुबलें त्वःते मखु, गुबलें त्यागय् याये मखु।
आः थ्व खँयात झीसं छु धायेगु? परमेश्वर झीनाप दीसा झीनाप ल्वाइपिं सु?
अथे जुयाः ग्याये मते, छाय्धाःसा जि छनापं हे दु। नुगः क्वतुंके मते, छाय्धाःसा जि हे छिमि परमेश्वर खः। जिं छन्त बल्लाके। जिं छन्त ग्वाहालि याये। जिगु धार्मिकताया जव ल्हातं जिं छन्त तिबः बी।
परमप्रभुं नूनया काय् यहोशूयात थ्व आज्ञा बियादिल, “बल्ला व साहसी जु छाय्धाःसा जिं बी धकाः पाफयाः बचं बियागु देशय् छं हे इस्राएलीतय्त थ्यंकी। अले जि छनापं हे दइ।”
उबलय् हे परमप्रभुं याकूबयात धयादिल, “छिमि बाः व थःथितिपिनिगु थासय् हे लिहां हुँ। जि छलिसें हे दइ।”
छ व नापं खँ ल्हा अले छं धायेमाःगु खँ वयात धा। जिं छिपिं निम्हय्सितं न्ववायेत ग्वाहालि याये। अले छिमिसं यायेमाःगु खँ जिं स्यने।
अथे जुयाः हुँ, जिं छन्त न्ववायेत ग्वाहालि याये, अले छं छु छु न्ववायेमाः व जिं स्यने।”
अले जिं स्यना थें छिमिसं इमित स्यनेकने यानाः फुक्कं खँ मानय् याकि। न्यँ, संसार फुना मवंतले जि छिपिंनाप हे दइ।”
छ तःजाःगु लखं जुयाः वनीबलय् जि छनापं हे दइ। छ खुसि जुयाः वनीबलय् उकिं छन्त त्वपुइ मखु। छ मिं जुयाः वनीबलय् उकिं छन्त थिइ मखु। उकिया मि जलं छन्त छ्वय्की मखु।
प्रभु इपिं लिसे दीगुलिं यक्व मनूतय्सं प्रभुयात विश्वास यात।
लिपा चेलातय्सं फुक्कभनं वनाः भिंगु खँ न्यंकाजुल। प्रभु थः नं इपिं नाप जुयाः इमिगु ज्याय् ग्वाहालि यानादिल। अजू चायापुगु चिं क्यनाः इमिसं न्यंकाजूगु खँयागु दसि बियादिल। आमेन।
छिमिगु जीवनय् धिबायागु लोभं तापाक च्वँ। थःके गुलि दु उलिं हे लुधंका च्वँ। परमेश्वरं धयादीगु दु – “जिं छिमित गुबलें त्वःते मखु, जिं छिमित गुबलें त्यागय् याये नं मखु।”
अथे जुयाः परमप्रभु थःम्हं हे छन्त छगू चिं बियादी। ब्याहा मयानिम्ह छम्ह मिसां काय् बुइकी, वय्कःया नां इम्मानुएल तइ।
हे परमप्रभु, छिं जितः ग्वाहालि यानादी धइगु छगू चिं क्यनादिसँ। अले जितः मयय्कीपिं थ्व खनाः लज्या चायेमा। छाय्धाःसा हे परमप्रभु, छिं जितः ग्वाहालि बियादीगु दु अले जितः ह्यय्कादीगु दु।
“हे हिजकिया, छंगु निंतिं थ्व चिं जुइ, “थ्व दँय् छिमिसं थथःम्हं बुयावःगु नइ। अले निदँ दुबलय् थुकिं हे सयावःगु नइ। अले स्वदँ दुबलय् छिमिसं पुसा ह्व, बाली लः, अले दाखमात पिनाः उकी सयावःगु फल न।
अले इमिसं धयाच्वंगु खँ छं ताइ। अनंलि छाउनीइ ल्वाःवनेत छंके आँट दइ।” अथे जुयाः गिदोन व वया च्यः पुराह लडाइँ याइपिं मनूत च्वनाच्वंगु थासय् वन।
अले परमप्रभुया दूतं थःगु ल्हातय् दुगु कथि न्ह्यज्याकाः ला व सोडा मदुगु मरि थिल। ल्वहँतं ह्वात्त मि पिहां वयाः मरि व लायात भस्म यात। अले परमप्रभुया दूत खने मदयावन।
गिदोनं लिसः बिल, “छि जि खनाः लय्ताःसा, जि परमप्रभुलिसे खँ ल्हाना च्वनागु दु धयागु खँय् पत्याः यायेत छगू चिं बियादिसँ।
थथे जूगुयां छुं ई लिपा परमप्रभुं अब्रामयात दर्शन बियाः थथे धयादिल, “ग्याये मते अब्राम। जिं छन्त बचय् याये। जिं छन्त तःधंगु सिरपाः बी।”
अब्रामं धाल, “परमप्रभु परमेश्वर, थ्व थाय् जिगु जुइ धकाः जिं गय् यानाः सीकेगु?”
अले गुगु जातिं इमित सास्ती यानातःगु खः इमिगु इन्साफ जिं हे याये। ‘अले इपिं अनं थन हे वयाः जितः आराधना यानाच्वनी’ धकाः नं परमेश्वरं धयादिल।
मोशा थः ससःबौ मिद्यानया पुजाहारी यित्रोया फैच्वलय् ज्वयाच्वंगु जुल। अले मरुभूमिइ फैच्वलय् ज्वज्वं परमेश्वरया पर्वत होरेबय् थ्यंक हे यंकल।
मोशां परमेश्वरयात धाल, “जिं इस्राएलीतय्थाय् वनाः इमित ‘छिमि पुर्खाया परमेश्वरं हे जितः छिमिगु निंतिं छ्वयाहःगु खः’ धकाः धायेबलय्, इमिसं ‘वय्कःया नां छु खः?’ धकाः न्यन धाःसा जिं इमित छु धायेगु?”
मोशाया काय्पिं व कलाःयात ज्वनाः यित्रो परमेश्वरया पर्वतया लिक्क मरुभूमिइ मोशा पाल ग्वयाः च्वनाच्वंगु थासय् वल।
परमप्रभुं लिसः बियादिल, “जि थः हे छनापं वने अले जिं छन्त विश्राम बी।”
अले मोशां धाल, “थुकथं थुपिं फुक्क ज्या यायेत परमप्रभुं जितः छ्वयाहयादीगु खः धकाः छिमिसं सी। थ्व जिगु थःगु हे बिचाःकथं यानागु मखु।
याकूबय् छुं मभिंगु खने मदु। अले इस्राएलय् छुं दुःख खने मदु। परमप्रभु इमि परमेश्वर इपिं नापं दी, इमिसं इमि जुजुया जय जुइमा धकाः च्वय्काच्वंगु दु।
परमप्रभुं लिसः बियादिल, “जि छलिसें दइ अले छं फुक्क मिद्यानीतय्त छकलं स्याइ।”
“अले यशैयां थथे धाल, हे हिजकिया, छंगु निंतिं थ्व चिं जुइ– “थ्व दँय् छिमिसं थथःम्हं बुयावःगु नइ। अले निगूगु दँय् थुकिं हे सयावःगु नइ। अले स्वंगूगु दँय् छिमिसं पुसा ह्व, बाली ल, अले दाखमा पिनाः उकी सयावःगु फल न।
इपिं खनाः छ ग्याये मते, छाय्धाःसा छन्त रक्षा यायेत जि छनापं दइ। जि परमप्रभु न्ववानागु दु।”
छ परदेशी जुयाः अन हे च्वँ। जि छलिसें हे दइ, अले जिं छन्त आशिष बी। छाय्धाःसा जिं छिमि बाः अब्राहामलिसे छन्त व छिमि सन्तानयात थ्व हे देश बी धकाः बाचा चिनागु खः।
जिपिं स्वन्हुया लँपु जुयाः मरुभूमिइ परमप्रभु थः परमेश्वरं उजं बियादी थें वय्कःया निंतिं बां बीत वनेमाः।”
परमप्रभुया दूत गिदोनयाथाय् खनेदय्कः वयाः वयात धाल, “हे बल्लाःम्ह योद्धा, परमप्रभु छनापं दी।”
तर इमिसं ‘जिमिथाय् थाहां वा’ धकाः धाल धाःसा झीपिं थाहां वने छाय्धाःसा परमप्रभुं इमित झीगु ल्हातय् लःल्हानादीगु दु धयागु व झीगु निंतिं छगू चिं जुइ।”
न्हापा छगू इलय् एलाजारया काय् पीनहास इमिगु ज्या स्वइम्ह हाकिम खः। परमप्रभु वनापं दी।