3 मोशा परमेश्वरयात नापलायेत पर्वतय् वन। परमप्रभुं वयात पर्वतं सःताः थथे धयादिल, “छं याकूबया सन्तान, इस्राएलीतय्त थथे धा,
च्यानाच्वंगु मि स्वयेत व लिक्क वःगु खनाः परमप्रभु परमेश्वरं वयात च्यानाच्वंगु झालं, “मोशा, अय् मोशा” धकाः सःतादिल। अले मोशां धाल, “जि थन हे दु।”
मरुभूमिइ सीनै पहाडय् स्वर्गदूतं वयात व इस्राएलीतय्त धाःगु परमेश्वरयागु खँ झी तापाःबाज्यापिन्त न्यंका जूम्ह नं मोशा हे खः।
मनूत तापाक्क हे च्वनाच्वन। उबलय् मोशा परमेश्वरदीगु ख्वातुगु सुपाँय्पाखे वन।
छ सुथ न्हापां हे तयार जुयाः सीनै पर्वतया च्वकाय् जिगु न्ह्यःने थहां वा।
परमेश्वरं धयादिल, “जि छनापं दइ। अले जिं हे छन्त छ्वयागु खः धयागु खँया चिं थ्व जुइ, छं थः मनूतय्त मिश्रं पित हये धुंकाः छिमिसं थ्व हे पर्वतय् परमेश्वरयात आराधना याइ।”
परमप्रभुं मोशायात पवित्र पालया दुनें सःताः धयादिल,
परमप्रभुं सीनै पर्वतयागु च्वकाय् क्वहां झायाः मोशायात पर्वतयागु च्वकाय् सःतादिल। अले मोशा च्वय् थाहां वन।
परमप्रभुं मोशायात धयादिल, “पर्वतय् जिथाय् थहां वा अले थन च्वँ। छं इमित स्यनेत जिं च्वयागु व्यवस्था व आज्ञायागु ल्वहंपौ छन्त बी।”
अले मोशा व वयात ग्वाहालि बीम्ह यहोशू परमेश्वरयागु पर्वतय् थहां वन।
अले मोशां न्हापायागु थें ल्वहंपौ निपाः चानाः दय्कल, अले परमप्रभुं आज्ञा बियादीगु थें सुथ न्हापां सीनै पर्वतय् थहां वन।