10 फारोनं धाल, “छिमि परमप्रभु छिपिंलिसे हे दयेमा। जिं छिपिंनापं मस्त व मिस्त वनेबी हे मखु। छिमिगु मति मभिंगु खने दु।
आः छिमिसं थुकथं हिजकियायात ध्वंलाके बी मते अले झंग लाके बी मते। छिमिसं वयात विश्वास याये मते, छाय्धाःसा सुं नं द्यवं थः मनूतय्त जिगु वा जिमि पुर्खातय्गु ल्हातं बचय् याये मफुनि धाःसा छिमि ईश्वरं छिमित जिगु ल्हातं गुलि बचय् याये फइ?”
इपिं चान्हि वनाच्वने फयेमा धकाः इमित लँ क्यनेत न्हिनय् सुपाँय्या थामय् व चान्हय् मिया थामय् च्वनाः परमप्रभु न्ह्यः न्ह्यः झायेगु यानादिल।
परमप्रभुं हे आज्ञा बियामदीतले सुनां धाःगु पूवंगु दु?
मोशां धाल, “जिपिं थः मचाखाचा, ल्यासे ल्याय्म्ह, बुराबुरी, फैच्वलय्, सा द्वहं दक्वं ज्वनाः वनेगु खः। छाय्धाःसा जिमिसं परमप्रभुया निंतिं नखः हनेमाः।”
अहं, थथे जुइ फइ मखु। छिपिं मिजंत जक वनाः परमप्रभुयागु आराधना या। छिमिसं थ्व हे फ्वंगु खः।” अले मोशा व हारूनयात फारोयाथासं पितिनाछ्वत।
अले फारोनं मोशायात सःतके छ्वयाः धाल, “छिपिं छिमि थः मिसात व मचाखाचा ज्वनाः परमप्रभुया आराधना याः हुँ। पशुत धाःसा छिमिसं यंके मते।”