16 “हिब्रू मिसातय् मचा बुइबलय् मचातइगु थलय् छिमिसं सुसाःकुसाः याःवनेबलय् काय् बूसा स्यानाछ्व, म्ह्याय् बूसा स्याये मते।”
अले फारोनं थः फुक्क प्रजायात थथे धकाः उजं बिल, “हिब्रूतय् ग्वःम्ह काय्मस्त बुइ इपिं फुक्कसित नील खुसिइ यंकाः वांछ्व। म्ह्याय् मस्तय्त जक ल्यंका ति।”
“तःसिंया काय् हे वःगु खनाः म्हय्तय्सं थःथवय् धाल, ‘थ्व ला तःसिंया काय् खः, थ्वयात स्यानाः फुक्क धनसम्पत्ति झीगु यायेनु।’
वयागु न्हिप्यनं आकाशय् स्वब्वय् छब्व नगुयात बँ पुइ थें पुयाः पृथ्वीइ कुर्का हल। व अजिङ्गर बुइत्यंम्ह मचायात नयेत प्वाथय् दुम्ह मिसाया न्ह्यःने पिवाः च्वनाच्वन।
व हे जुजुं झी इस्राएलीतय्त स्वये मफयाः तसकं सास्ती याना तल। अले इमि ह्याउँ मस्तय्त नं स्यायेत वांछ्वय्के बीगु।
विश्वासं हे मोशा बूबलय् बांलाःगुलिं वया मांबौपिन्सं जुजुयागु उजं खनाः मग्यासे मचायात बुयाः स्वला तक सुचुका तल।
मिश्रया फारोनं शिप्रा व पूआ नांयापिं हिब्रू दिरिअजिपिन्त सःताः धाल,
परमेश्वरं मिश्रीतय्गु मनयात वय्कःया मनूतय्त मयय्केत व वय्कःया दासतय्गु विरोधय् ग्वसाः ग्वयेत हीकादिल।