10 अथे जुयाः झीसं इपिं लिसे बुद्धिं ज्या कायेमाः। मखुसा इपिं ल्याखय् अप्वः जुयावनी। लडाइँ जुइबलय् नं इपिं झी शत्रुतलिसे मिलय् जुयाः झीपिंलिसे ल्वाः वइ, अले देश त्वःतावनी।”
व हे जुजुं झी इस्राएलीतय्त स्वये मफयाः तसकं सास्ती याना तल। अले इमि ह्याउँ मस्तय्त नं स्यायेत वांछ्वय्के बीगु।
इमिसं धायेफु, “जिपिंलिसें वा, सुयातं सुलाः सुलाः स्याये नु! छुं मस्यूपिन्त हय्कयाः लुतय् याये नु!
परमेश्वरं मिश्रीतय्गु मनयात वय्कःया मनूतय्त मयय्केत व वय्कःया दासतय्गु विरोधय् ग्वसाः ग्वयेत हीकादिल।
दुष्ट व घमण्ड याइपिं मनूतय्सं चीमिपिन्त लित्तुलिनाजुइ इपिं थः हे थःपिन्सं ग्वःगु जालय् तक्यनेमा।
कन्हय् खुन्हु सुथय् यहूदीतय् नायःतय्सं मुनाः पावलयात स्यायेगु ग्वसाः ग्वल। इमिसं “पावलयात मस्यासे त्वःते मखु, वयात मस्याय्कं नये नं मखु, त्वने नं मखु” धकाः पाफल।
परमप्रभुयागु विरोधय् सुं नं मनूया बुद्धि, ज्ञान व ग्वसाः ताःलाये फइ मखु।
गुलिं गुलिं लँ स्वयेबलय् बांलाः थें जुइ, तर उकिं मृत्यु तक थ्यंकेफु।
वय्कलं बुद्धिमानतय्त इमिगु हे चलाखिइ ज्वनादी, अले धूर्ततय्गु योजनायात स्यंकादी।
थुकथं झासँ, थुमित सराः बियादिसँ छाय्धाःसा इपिं जि स्वयाः बल्लाः। अथे यानादिल धाःसा सके जिं इमित त्याकाः देशं लिनाछ्वये फइ ला। छिं सुयात आशिष बियादी वयात आशिष लाइ, अले सुयात सराः बियादी वयात सराः लाइ धकाः जिं बांलाक स्यू।”
तर पलिश्तीतय् सेनापतितय्सं तसकं तंम्वयाः आकीश जुजुयात धाल, “व मनूयात छिं तया तयागु शहरय् हे लित छ्वयादिसँ। व झीनापं लडाइँलय् मवयेमा, मखुसा लडाइँ जुइबलय् व झीगु विरोधय् वनी। अले झी मनूतय्त स्यानाः वया थः मालिकपाखें स्याबास कायेगु थ्व थें ज्याःगु बांलाःगु मौका मेगु छु दइ?