3 अज्याःपिं मनूतय्सं लोभलालचय् लानाः छिमिके हेय्का कायेत मखुगु खँ दय्काः स्यनी। न्हापांनिसें हे अज्याःपिं मनूत दोषी खः धकाः परमेश्वरं धयादीगु दु। अय्जूगुलिं अज्याःपिं मनूत याकनं हे हासनास जुयावनी।
व्यापार याये थें जिमिसं परमेश्वरयागु भिंगु खँ न्यंकाच्वनागु मखु। जिमित परमेश्वरं हे छ्वया हयादीगुलिं ख्रीष्टया च्यःतय्सं थें जिमिसं खःगु खँ जक नवानाजुयागु दु।
जिं थम्हं हे इमित बदला काये, जिं इमित सजाँय बी। इपिं भज्यंक नाश जुइगु ई वयेत्यंगु दु। याकनं हे इपिं खने मदयावनी।”
छिमिसं सि हे स्यू, जिमिसं छिमिके ह्यय्का कायेत स्वयागु नं मदु, अले न छुं काये दइ धकाः हे जिमिसं लोभ यानागु दु। परमेश्वर साक्षी दु।
थज्याःपिं मनूतय्सं झी प्रभु येशू ख्रीष्टयागु सेवा याइ मखु, बरु थथःगु प्वाःया निंतिं सेवा याना जुइ। म्हुतुं घ्यः थें नाइसे च्वंक खँ ल्हानाः स्वजासिजापिन्त ध्वं लाइ।
अले थज्याःपिं फुक्क मनूतय्त न्याय यानादी। परमेश्वरयात मानय् मयाइपिन्त, अले वय्कःयात मभिंकाः पापी ज्या जक यानाच्वंपिं फुक्कसितं दोषी ठहरय् यानाः सजाँय बियादी।
थुमिगु म्हुतुप्वाः तिनाबीमाः। धिबायागु निंतिं थुमिसं स्यने मज्यूगु खँ स्यनाः छेँ स्यंकाच्वंगु दु।
थुमिसं न्ह्याबलें ल्वापु जक थया जुइ, थुमिगु न्ह्यपु हे खतं नयेधुंकल, थुमिके सत्य धयागु हे मदु। थुमिसं धर्म हे धिबा कमय् यायेगु लँपु खः धकाः धयाजुइ।
भिंपिं मनूतय्त परमेश्वरं दुःखकष्ट जुइबलय् बचय् यानादी। अले मभिंपिं मनूतय्त न्याय याइगु दिं मवतले गथे तयातयेमाः धकाः परमेश्वरं स्यू।
न्हापा न्हापा नं मखुगु खँ स्यना जुइपिं अगमवक्तात दयावःगु खः। अथे हे छिमिगु पुचलय् नं मखुगु खँ स्यना जुइपिं मनूत दयावइतिनि। अज्याःपिं मनूतय्सं छिमित मखुगु खँ जक स्यनाबीगु कुतः याइ। इमित मुक्ति बियादीम्ह येशू ख्रीष्टयात हे इमिसं त्वःतावनी, अले याकनं हे स्यनावनी।
जिमिसं येशू ख्रीष्टयागु तःधंगु शक्ति व वय्कः हानं झायादी तिनि धकाः छिमित धयागु खँ मनूतय्सं कंगु बाखं मखु। वय्कः गुलि तःधं धकाः जिमिगु मिखां हे खनागु दु।
अथे जूगुलिं परमेश्वरया फैचातय्त छिमिसं बांलाक हेरबिचार याना च्वँ। करं क्यनाः जक थ्व ज्या याये मते, छाय्धाःसा छिमिसं करं ज्या याःगु परमेश्वरयात मयः। अले हानं धिबायागु निंतिं जक नं थ्व ज्या याये मते। दुनुगलंनिसें हे प्रभुयात सेवा यायेगु मतिइ दुसा जक या।
थकालि परमेश्वरया ज्या याइम्ह मनू खः। उकिं थकालि छुं हे दोष मदुम्ह जुइमाः। अले हानं थः यःथें यानाजुइम्ह, याकनं तंम्वइम्ह, अय्लाः थ्वँ त्वना जुइम्ह, ल्वाना जुइम्ह, लोभीम्ह नं जुइ मज्यू।
इमित धिक्कार दु। इपिं कयिनयागु लँय् जुल। धिबायागु निंतिं इमिसं बालामं थें मभिंगु ज्या याना जुल, अले कोरह थें परमेश्वरयात मभिंकाः इपिं नाश जुयाः वन।
अथे हे सदोम व गमोरा अले वया जःखः च्वंगु शहरयापिन्सं छगूया ल्यू मेगु यायां घच्चाइपुगु व्यभिचारया ज्या याना हल। परमेश्वरं इमित गुबलें मसीगु मिइ तयाः नमूना दय्कादिल।
न्हापा हे दोषी ठहरय् जूपिं गुम्हं गुम्हं मनूत छिमिगु पुचलय् मसीक दुहां वःगु दु। इमिसं परमेश्वरयात मानय् मयाः। वय्कलं बियादीगु दया मायायात इमिसं मभिंगु ज्याय् छ्यलाच्वंगु दु। अले येशू ख्रीष्टयात छम्ह हे जक प्रभु व मालिक खः धकाः नं इमिसं मानय् मयाः।
हानं मेथाय् थथे च्वयातःगु दु – “थ्व हे ल्वहँतय् मनूत लुफिं हानाः क्वदइ।” परमेश्वरयागु वचनय् विश्वास मयाःगुलिं इपिं थथे लुफिं हानाः क्वदइ। अले परमेश्वरं क्वःछिना तयादीगु सजाँय फयेमाली।
ग्वाहालि याइपिं नं अथे हे भिंपिं व दुग्यंपिं जुइमाः। इपिं निता खँ मल्हाइपिं, अय्लाखं काय्का जुइ मखुपिं, अले धिबायागु लोभ मयाइपिं जुइमाः।
अय्लाखं काय्का मजुइम्ह, ल्वाना मजुइम्ह, भिंम्ह, हाला जुइ मखुम्ह, धिबायागु लोभ मदुम्ह,
मनूतय्सं प्यखें “शान्ति दु, ग्याये माःगु मदु” धया च्वनीबलय् लाक्क हे इमिके प्वाथय् दुम्ह मिसायात मचाबुइ ब्यथा जू थें आकाझाकां विनाश जू वइ। अले इपिं छुं यानाः नं बचय् जुइ फइ मखु।
सुकुभतु मिया च्वंपिन्त वय्कलं धयादिल – “थुपिं फुक्कं चिज थनं यंकि, जिमि बाःयागु छेँयात छिमिसं ब्यापारया छेँ याये मते।”
वय्कलं नवाना च्वनादीबलय् हे अन छगू हुल मनूत वल। झिंनिम्ह चेलात मध्ये यहूदा धाःम्ह चेला इमिगु न्ह्यः न्ह्यः दु। यहूदां वयाः वय्कःयात चुप्पा नल।
अय्जूगुलिं इमिसं येशूयात ज्वनेत मौका स्वयाच्वन। इमिसं थः मनूतय्त भिंपिं थें च्वंक वय्कःयाथाय् छ्वल। इमिसं वय्कःयात खँ ल्ह्वकाः ज्वनाः रोमी हाकिमयात लःल्हाना बीगु ग्वसाः ग्वःगु खः।
जिं छिमित धाये – वय्कलं इमित याकनं हे ग्वाहालि यानादी। अय्नं मनूया काय् वइबलय् संसारय् च्वंपिं मनूतय्के थज्याःगु विश्वास खने दइ ला?”
हाकनं दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं धयादी, “हे पुजाहारीत! छिमिसं जिगु वेदीइ ज्याख्यलय् मदुगु मि मच्याकेत छिपिं मध्ये छम्हय्सिनं देगःयागु लुखा तिना ब्यूसा ज्यूनि। जि छिपिं खना लय्मताः छिमिगु ल्हाःया देछा काये नं मखु।”
परमेश्वर तेमानं झायादीगु दु पवित्र परमेश्वर पारान डाँडापाखें। सेला वय्कःया महिमां स्वर्ग त्वःपुल, अले पृथ्वी वय्कःया प्रशंसां जाल।
अनच्वंपिं नायःतय्सं घुस कयाः न्याय याइ। अन च्वंपिं पुजाहारीतय्सं ज्याला कयाः स्यनी। अले अगमवक्तातय्सं धिबाया लागि अगमवाणी याइ। अथे जूसां इमिसं परमप्रभुयाके भलसा कयाः थथे धाइ “परमप्रभु झीगु दथुइ च्वनादीगु दु, झीत मभिं जुइ मखु।”
छिमिसं छम्हू निम्हु तछ्व व छपा निपा मरिया निंतिं जिमि प्रजाया न्ह्यःने जितः हेला यात। मखुगु खँ न्यनीपिं जिमि प्रजायात मखुगु खँ ल्हानाः सीम्वाःपिं मनूतय्त छिमिसं स्यात। म्वायेम्वाःपिं मनूतय्त धाःसा छिमिसं बचय् याना तल।
छाय्धाःसा जिं इमि कलाःपिं मेपिं मनूतय्त व इमिगु बुँ न्हूपिं मालिकतय्त बी। दक्कलय् चिधंम्हंनिसें दक्कलय् तःधंम्ह तक फुक्कं लोभी जूगु दु। अगमवक्तात व पुजाहारीत सकसिनं ध्वंलायेगु ज्या याइगु।
“दक्कलय् चिधंम्हंनिसें दक्कलय् तःधंम्ह तक फुक्कं लोभी जूगु दु। अगमवक्तात व पुजाहारीत सकसिनं ध्वंलायेगु ज्या याइगु।
छिपिं मध्ये कम दुपिं द्वलंद्वः दःवइ, अले दक्वसिबय् चिधिकःपिं दक्वसिबय् तःधंगु जाति जुइ। जि परमप्रभु खः, वयागु इलय् जिं व याकनं हे पूवंके।”
इपिं नये पित्याःपिं खिचात थें खः। इपिं गुबलें नये लुमधंपिं खः। इपिं मथूपिं जवाःत खः। इपिं फुक्क थथःगु हे लँपुइ जुयाच्वंगु दु। इमिसं थःत जक भिं यायेत स्वयाच्वनी।
धिक्कार दु इमित, गुपिन्सं परमप्रभुयात चुनौती बियाः थथे धाइ, “वय्कः छाय् हथाय् चायामदीगु अले वय्कलं यानादीगु ज्या छाय् याकनं झीत मक्यंगु छाय् इस्राएलया पवित्र परमेश्वरं झायाः थःगु योजना पूवंकामदीगु? अले झीसं व फुक्क सीगु।”
जितः महीपिन्सं ग्यानाः जिगु न्ह्यःने भ्वपू वइगु खः। इमिगु सजाँय सदां सदांया निंतिं जुइगु खः।
परमेश्वरयात धा, “छिं यानादीगु ज्या गपाय्सकं अजू चायापु। छिगु शक्ति नं थुलि तःधं, शत्रुत छिगु न्ह्यःने ग्यानाः कय्कुनी।
मेगु जातियापिं मनूत नं जिगु न्ह्यःने क्वछुइ अले जिं धाःथें च्वनी।
परदेशी व मांबौ मदुपिं मस्तय्गु न्याय स्यंके मते। भाःत सी धुंकूम्हय्सिगु गा बरः काये मते।
छिकपिन्सं ला मांबौ मदुपिनिगु लागि चिट्ठा तयादी, थः पासापिन्त तकं हिलादी।
थुपिं गुब्सं लुमधनिपिं, मेपिनिगु दोष जक मालाजुइपिं, थःत यःथें सना जुइपिं, तःधंछुना जुइपिं, व थःगु ज्या तिप्यंकेत मेपिन्त ह्यय्कः जुइपिं खः।
शास्त्रीत व फरिसीत, छिमित धिक्कार दु। छिपिं निपाः ख्वाःपाः दुपिं खः, छाय्धाःसा छिमिसं भाःत मदुपिं मिसातय्गु छेँ लुतय् यानाच्वंगु दु। अय्नं छिमिसं मनूतय्त क्यनेत ताःहाकय्क प्रार्थना याना जुइ। उकिं छिमित मेपिन्त स्वयाः अप्वः सजाँय बी।