10 अय्जूगुलिं यःपिं दाजुकिजापिं, छिमित परमेश्वरं हे सःताः ल्ययादीगु खः धकाः क्यनेत कुतः या। थथे यात धाःसा छिपिं गुबलें हे क्वदली मखु।
यःपिं दाजुकिजापिं, छिमिसं थ्व फुक्क खँ सी धुंकल, अय्नं होश यानाच्वँ। मखुसा मभिंपिं मनूतय्गु खँय् लानाः छिपिं क्वात्तुक च्वने मफयाः थःगु थासं कुतुं वनी।
थुकथं हे छिमिसं मन तयाः लिपा तकं कुतः यानाच्वनी धकाः जिमिसं मनं तुनाच्वना। अले छिमिगु आशा नं पूवनी।
वय्कलं छंगु तुतियात चुलुके बी मखु, छन्त बिचाः यानादीम्ह न्ह्यलं ब्वानादी मखु।
हे जिम्ह शत्रु, जितः हेस्यानाः लय्ताये मते। जि क्वःदसां हाकनं दनावये। जि खिउँथासय् दुसां परमप्रभु जिगु जः जुयादी।
धर्मी मनू गुबलें लिचिले माली मखु, वयागु लुमन्ति न्ह्याबलें दयाच्वनी।
अय्जूगुलिं छिमिसं विश्वास यानाच्वनाः जक मगाः, भिंपिं जुइत नं कुतः या। अले हानं भिंपिं जक जुयां नं मगाः, ज्ञान नं दय्कि।
अय्नं परमेश्वरं स्वनादीगु जग गुबलें दुनावनी मखु। अले थ्व जगय् थथे च्वयातःगु दु – “प्रभुया मनूयात प्रभुं म्हस्यू।” अले “प्रभुयागु नां कयाः जूपिन्सं मभिंगु ज्या याये मज्यू।”
वय्कः जक जिगु ल्वहंधी खः, अले वय्कलं जितः उद्धार यानादी। वय्कः जिगु किल्ला खः, जि गुबलें बुइ मखु।
थथःगु वसः हियाः यचुसे च्वंक च्वना च्वनीपिं धन्यपिं खः। जीवनयागु सिमाय् सःगु फल इमिसं नयेखनी, अले इपिं ध्वाखां दुने शहरय् नं वने खनी।
परमेश्वरयात छिमिसं क्वात्तुक विश्वास यानाच्वंगुलिं वय्कःयागु शक्तिं छिमित मुक्ति बियादी। दकलय् लिपा थ्व मुक्ति छिमिगु न्ह्यःने खनेदः वइ।
न्हापांनिसें ताःतुनादी थें वय्कलं धाःथें याइपिं यायेत पवित्र आत्मापाखें छिमित परमेश्वर बाःनं ल्ययादीगु खः। अले येशू ख्रीष्टयागु हिं शुद्ध यानाः छिमित वय्कःयात मानय् याइपिं यानादीगु खः। परमेश्वरयागु दया माया व शान्ति छिमित यक्व दयेमा।
व मनू धन्य खः गुम्हय्सिनं थ्व याइ, व मनू धन्य खः गुम्ह थ्व खँय् बलाक्क च्वनाच्वनी। गुम्हय्सिनं विश्रामबार अशुद्ध मयासें मानय् याइ, अले थःगु ल्हाःयात छुं नं मभिंगु ज्या यायेगुपाखें अलग तइ।”
इपिं लुफिं हाःसां ग्वतुलि मखु, छाय्धाःसा परमप्रभुं इमित ल्हाः ज्वनाः थकयादी।
थ्व हे आशाय् झीपिं म्वानाच्वनागु दु। थ्व धात्थें व पक्का खः। अले थ्व देगलय् च्वंगु पर्दाया दुने थ्यंकः थ्यं।
गुम्हय्सिनं ब्याज मकासे त्यासाबी। अले सुनां घुस कयाः दोष मदुपिं मनूतय्गु विरोधय् बयान बी मखु। थज्याःपिं मनूत गुबलें नं लिचिले माली मखु।
अले येशूं धयादिल – “सःतातःपिं यक्व दइ, अय्नं ल्यइपिं कम हे जक दइ।”
छाय्धाःसा वय्कलं ल्यय् धुंकूपिन्त त्वःतादी मखु, अले बियादी धुंकूगु वरदान लित कयादी मखु।
व्यवस्थाय् च्वंगु दक्व फुक्क मानय् यानाः नं छगू जक द्वंकल धाःसां व मनुखं व्यवस्था हे मानय् मयाःगु ति जुइ।
पवित्र जुयाः म्वायेत माःगु फुक्क खँ झीसं परमेश्वरया शक्तिं हे कयाच्वनागु दु, छाय्धाःसा थःगु इज्जत व गुण बीत सःतादीम्ह परमेश्वरयात झीसं म्हस्यू।
अय्जूगुलिं यःपिं दाजुकिजापिं, थथे गुबलय् जुइ धकाः पिया च्वनीपिं जुयाः छिमिसं प्रभुयात लय्ताय्केत कुतः याना च्वँ। पापी ज्या याना मजुसे पवित्र जुयाच्वँ। थुकथं छिपिं परमेश्वर नाप मिलय् जुयाच्वँ।
छिमित दोष मदय्काः परमेश्वरया न्ह्यःने हयादीम्ह झी प्रभुयागु नां सदां तःधना च्वनेमा। थ्व हे प्रभुं छिमित पाप याकेबी मखु। थ्व हे प्रभुं छिमित आनन्दं तयादी।
इमिसं यहोशूयाथाय् लिहां वयाः धाल, “शहरयात त्याका कायेत निद्वः (२,०००) वा स्वद्वः (३,०००) ति जक मनूत वंसा गाः, फुक्क वने म्वाः। फुक्क मनूतय्त अन वनेगु दुःख बियादी मते, छाय्धाःसा अन यक्व मनूत मदु।”