3 कन्हय् खुन्हु सुथय् अश्दोदया मनूत दनावःबलय् इमिसं दागोनया मूर्ति परमप्रभुया सनू न्ह्यःने भ्वसुलाच्वंगु खन। अथे जुयाः इमिसं व मूर्तियात ल्ह्वनाः वयागु हे थासय् तल।
मिश्रया बारे परमप्रभुया अगमवाणी– स्व, परमप्रभु तसकं ब्वयावनीगु सुपाँचय् च्वनाः याकनं हे मिश्रय् झायेत्यंगु दु। वय्कःया न्ह्यःने मिश्रया मूर्तित थरथर खाइ, अले मनूतय्गु हंसं थाय् त्वःति।
इमिसं उकियात ब्वहलय् तयाः क्वबिया जुइ, अले उकियात तयेमाःगु थासय् तइ, अले व धस्वानाच्वनी। व थासं व थः हे थुखे उखे न्ह्यानावने फइ मखु। सुं मनूत न्ह्यःने वयाः तसलं हाला ग्वाहालि फ्वंसां वं लिसः बी फइ मखु, अले वयागु दुःखकष्टपाखें वं बचय् याये फइ मखु।”
वय्कलं इमित तसकं ख्यानादी। अले वय्कलं पृथ्वीइ च्वंपिं द्यःतय्त न्हंका छ्वयादी। अनंलि ताताःपाक च्वंपिं जाति जातिया मनूतय्सं थथःगु देशय् च्वनाः वय्कःयात आराधना याइ।
भूतआत्मां वय्कःयात खनेवं वय्कःया न्ह्यःने क्वपुसां पुयाः थथे धकाः हाल – “छि परमेश्वरया काय् खः।”
इपिं फुक्क ग्वाज्यः व मूर्ख खः। सिँया मूर्तितपाखें इमिसं छु सय्काकाये फइ?
बांलाक ज्या सःम्ह कारिगरं लुँकःमियात साहस बी, अले ढलोटयात मुगलं दायाः पिचुसे च्वंगु मूर्ति दय्कूम्हं मूर्ति स्वाइम्हय्सिगु मनय् हपाः बी। वं लिसं तइम्हय्सित धाइ, “ज्या बांलात!” अले वं मूर्ति थुखे उखे मसनेमा धकाः नकिं तानाः बल्लाकाबी।
लुँ व वहःया मूर्ति दय्के मफुपिं मनूतय्सं ध्वग्गिना मवनीगु सिँ ल्यइ, क्वदली मखुपिं मूर्ति दय्केत वं छम्ह तसकं ज्या सःम्ह शिल्पकारयात ल्यइ।
मूर्ति पुजा याइपिं, मूर्तितय्गु बारे घमण्ड याइपिं सकलें मछाले माली। परमप्रभुया न्ह्यःने फुक्क द्यःतय्सं छ्यं क्वछुकाः आराधना याइ।
“उखुन्हु हे चान्हय् जि मिश्र जुयाः वने। अले मिश्रया न्हापां बूपिं मनूत व पशुत फुक्कं स्यानाबी। मिश्रया फुक्क द्यःतय्त सजाँय बी। जि परमप्रभु खः।
छिकपिनिगु ला ग्वारा व देशयात स्यंकाच्वंपिं छुँया नमूना दय्कादिसँ। अले इस्राएलया परमेश्वरया महिमा यानादिसँ। सके वय्कलं छिकपिनिपाखें, छिकपिनि द्यःतय्पाखें व छिकपिनि देशपाखें थःगु ल्हाः लित कयादी।
परमप्रभुया बाचाया सनू पलिश्तीतय्गु देशय् न्हय्ला तक च्वन।
उकिं इमिसं थःत ब्यूम्ह द्वहं कयाः तयार यात। अले इमिसं सुथंनिसें बहनी तक बालया नां कयाः प्रार्थना यात। इपिं “हे बाल, जिमित लिसः बियादिसँ” धकाः चिल्लाय् दनाः हाल। तर छुं सः मवः, सुनानं लिसः मब्यू। अले इपिं थःपिन्सं दय्कूगु वेदीया छचाःखेरं प्याखं हुल।
इमि ल्हाः ला दु तर ल्हातं थी मफु, इमि तुति ला दु तर न्यासि वनेमफु। इमिसं कथुं नं सः पिकाय् मफु।