Gɛ Korowii aa dɛ bol laanee nɔ. “A lole kɛŋɔ Juda koodem wer kɛŋɔ Gelead harɛ ne Lɛbanɔn bwejena n be, kɛ kasinteŋ, mɛɛ ɛɔ kɛŋɔ pua hɛŋle ɡbo harɛ, kɛŋɔ bwɛɛre nɛra aa wola toole a ta ken.
Baa men soŋe kasinteŋ ne, ba chɔ harɛ dɛɛ wi kɛŋɔ voɡtoroma. Ba boa nyoa dɛɛ soŋ mɛ mea ne senfala, kɛ dɛ laa ba te kpɔ n nɛɛ kɛ voɡtoroma. Deŋnekpeɡ tena bane le!
He mbarafo neɡre heya kohona, he dɛ lii kɛ nomɛlbwa dɛ́ ɔmɛ heya, he dɛ neɡre he te. He soɡe bɔɔne bini bwejena dor. A lole kɛ he soŋnibɔr lɔ nyundua, kɛŋɔ kee yon ka sɔh o kɔr nyundujaɡla la, kɛ mɛɛ ɡeloo he le bela le harɛ.’
N ne Jerusalam tena dɔɔ, heyaa soɡe deŋɡarere dor, a do kɛŋɔ he soɡe bwetal harɛ waa chɔa kaa ta ken. He yon ŋɔ, “Umee dɛ́ won ba yo yaa ɔ? Umee dɛ́ won ba ku ya danjwɛkpeɡa dɛ́ jo ya be nɔ?”
dɛ ɡel ba jemɛ kɛ men Nemenɛ Korowii ŋɔ, ‘Keejen bɛl o kena aa kpeɡa, o pona do jaŋne dɛ do wer iro ba Lɛbanɔn, dɛ ba lawɛ peleme daa kpale waa pama kaa nyundua