“Korowii Domadɛɛɡe la ir n nɛ, dɛ lee mɛ ŋɔ ń ba bol Amanesoma baɡle nyaara, dɛ́ ŋɔ nɛra baa laɡ ba yoma, ne nɛra baa do ba dea be ŋɔ ba Lɛɛ balɔ, dɛ́ ɡel nyoŋa sibie pili ba won dɛɛ na, dɛ́ lɛ nɛra baa dɛ ɛɛ ba hɔhɔrɔwa la le ba dɔma nɔn ta,
Mɛɛ tɔ nyoŋa siee, dɛ́ kpɔ ba kpɔ ŋwɛnɛre baa wola a ta jemɛ ta. Mɛɛ ɡeloo biro baa lɔ o ta la berɛ bochaah dɛ́ tɛɛ ba, dɛ́ kwaa ŋwɛnɛre aa wola were a chɔ harɛ. Waa nɔɔ mɛɛ ba ɛɛ tɛɛ ba, maa ban ta.
Belaa Korowii ŋɔ o be ŋɔ, “Umee tɛ nɛn nyoa o kpɔ dɛɛ bol waɔ? Kɛɛ umee dɛɛ ɛ nɛn amumu ne deŋneɡbeŋa te, kɛɛ nɛn waa dɛ na ne onɔ la waa wola na nɔ? Men Korowii laa aa?
Hen dɛ́ ka pili ba sie, ásɛ ba le biro ta dɛ́ ba bochaah ta bela nii aa lole, dɛ́ le Bɔnsam nɔn ta dɛ́ ba Korowii be, ásɛ o kpɔ ba wechɔɡa kɛ ba, ásɛ ba ba ja nɛra baa yarada mɛ n sɔ ba doŋa bwa ta ba ɛ n bii la nɛ.’