Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




तितस 2:12 - मध्‍य पुरविया थारू

12 यि अनुगरहसे अपनासबके परमेस्‍वरके आदर नै हैबला काम आ सन्‍सारके लोभ-लालच त्‍यागैले लगाइछै आ धिरजसे अपने आपके बसमे राखैले, निरदोस हैले आ परमेस्‍वरके आदर हैबला जिबन जियैले सिखाइछै।

Gade chapit la Kopi




तितस 2:12
59 Referans Kwoze  

तकरबाद येसु आपन चेलासबके कहल्‍कै, “अदी जे कोइ हमर चेला बनैले चाहैछै त, उ आपन मनके मारौक आ आपन कुरूस बोइकके हमर पछा लागौक।


तोरासबके मानबिय स्‍वभाबके कमजोरीके कारनसे हम तोरासबके बुझैबला हिसाबसे मालिक आ दासके उदाहरन देके कहैचियौ। एक समयमे खराब इक्‍छासे बहुत घिनलागैबला पाप आ दुस्‍ट काम करैले तुसब आपन जिबनके दास जखा सोपने छेल्‍ही। आब पबितर हैले तोरासबके जिबन परमेस्‍वरके लेल असल काम करैबला दास जखा सोप।


ओहिनङ परभु धरमी लोकसबके संकटसे बचाबैले आ अधरमी लोकसबके दन्‍ड दैले नियायके दिन तलिक राखैले जानैछै।


परमेस्‍वरमे चियै कहैबला लोक येसुवे जखा चले परैछै।


येसु खिरिस्‍टमे भक्‍तीके जिबन बिताइले चाहैबलासबके सताबटके सामना करैए परतै।


अकर मतलब परमेस्‍वरके आग्‍यापालन करैबला आ येसुमे बिस्‍बास करैबला परमेस्‍वरके जनसब धिरज करेपरतै।


पबितर आ धरमी भ्‍याके जिबनभैर ओकर सेबा करेसकी।


कथिलेकी परमेस्‍वर अपनासबके असुध हैले नै, महज पबितर जिबन बिताइके लेल बोलाइनेछै।


कथिलेकी अपनोसब एकबेर मुरुख, ककरो कहल नै मानैबला आ भुलमे परल छेलियै। बहुतो तरहके देहके खराब इक्‍छासब आ भोगबिलासमे फसल छेलियै। अपनासब दुस्‍ट आ डाहके जिबन बिताबै छेलियै। अपनासब दोसरके घिरना करैत रहियै त उहोसब अपनासबके घिरना करैछेलै।


एक दोसरके परेम करे परैछै तैके बारेमे तोरासबके लेल लिखैके कोनो जरुरी नै छै, कथिलेकी परमेस्‍वर आपनेसे तोरासबके एक दोसरके परेम करे परैछै कैहके सिखाइने छौ।


ओइ बखत तुसब सन्‍सारके पापी लोकसब जखा चलैछेल्‍ही आ अकासके सक्‍तीके मालिक, सैतानके मानैछेल्‍ही। जे परमेस्‍वरके नै मानैबला लोकसबके अखुन आपन बसमे राखनेछै।


अइ सन्‍सारके लोकसब जखा देखासेखी नै कर महज आपन सोच-बिचार परमेस्‍वरके परिबरतन करैले दहै। तब परमेस्‍वरके असल, मनपरैबला आ सिध इक्‍छा कथी चियै से तुसब जानबिही।


अहैलेल देहके अभिलासा अनुसार चलैले नै परे कैहके तोरासबके मरनसिल देहमे पापके अधिन करैले नै दहै।


हम तोरासबके आग्‍या करल सब बात मानैले ओकरासबके सिखा। देख, हम युगके अन्‍ततक सबदिन तोरासबके सङे चियौ।”


महज खिरिस्‍ट पबितर आत्‍मा तोरासबके देनेछौ। तोरासबके उपर पबितर आत्‍मा रहैतलिक कोइ नै तोरासबके सिखाइतौ कथिलेत पबितर आत्‍मा सब सिखाइतौ। ओकर सिख्‍याल सब बात सत हैछै, झुठ नै। पबितर आत्‍माके देल सिक्‍छा बमौजी खिरिस्‍टमे रह।


यि सब चिज अनङ नास हेबे लागलछै त, तुसब केहेन लोक हैकेचाही? तोरासबके जिबन पबितर आ परमेस्‍वरमे समरपित हेबे परतौ।


ओइ बखत कोइ नै ‘परमेस्‍वरके चिन्‍ह’ कैहके आपन परोसियाके या आपन भाइ-भैयाके सिखाइले परतै, कथिलेत छोटसे लेके बरका सबलोक हमरा चिन्‍हतै।


अइ सन्‍सारमे धनिक भेल लोकसबके घमन्‍डी नै बन कैहके आग्‍या दहै। अनिस्‍चीत धन सम्‍पैतमे नै महज सब चिज परसस्‍तसे आपनसबके भोग करैले दैबला परमेस्‍वरमे भरोसा कर कैहके ओइसबके आग्‍या दहै।


जबान भेलाके कारन कोइ नै तोरा निच ठाने। बरु तु बोलि-बचनमे, चाल-चलनमे, परेममे, बिस्‍बास आ पबितरतामे बिस्‍बासीसबके अगा एकटा नमुना बन।


महज आब खिरिस्‍टके देहके बलिदानसे परमेस्‍वर तोरासबके आपनसङे सुध, पबितर आ निरदोस कैरके मेलमिलापमे आन्‍नेछौ।


महज उसब, जे खिरिस्‍ट येसुके चियै, उसब आपन पाप स्‍वभाबके इक्‍छा आ ललसा कुरूसमे काटी ठोइकके मारनेछै।


येसु खिरिस्‍ट अपनासबके अइ दुस्‍ट सन्‍सारसे बचाइके लेल परमेस्‍वर आ पिताके इक्‍छा मुताबिक पापके खातिर बली भेलै।


अहैलेल हे हमर पिरिय सङीसब, परमेस्‍वर अपनासबके देल यि परतिग्‍या अनुसार देह आ आत्‍माके असुध बनाबैबला हर किसिमके बातसे अपनासब दुरे रह आ परमेस्‍वरके डर मानैत औरो पबितर हैत चल।


अइ बातमे हमसब गर्‌भ करैचियै आ हमरासबके बिबेक सेहो साक्‍छी दैछै कि, अइ सन्‍सारमे बिसेस कैरके ओइसबसङे समबन्‍धमे हमसब इमान्‍दार आ परमेस्‍वरमे पबितर जिबन बितेलियै। यि हमसब सन्‍सारके ग्‍यानसे नै महज परमेस्‍वरके अनुगरहसे पाबनेचियै।


यदि तुसब पाप स्‍वभाबके इक्‍छा अनुसार चलबिही त, तुसब मरबिही। महज पबितर आत्‍माके सक्‍तीसे पाप स्‍वभाबके नास करबिही त, तुसब अनन्‍त जिबन पाबबिही।


जब पावल धरमी भ्‍याके काम करे परतै, आपन मनके बसमे राखे परतै आ आबैबला नियाइके बारेमे बोल्‍लै तब फेलिक्‍स डेरेलै आ कहल्‍कै, “अखुन जो, मौका मिल्‍तौ त हम फेनो तोरा बोलाइबौ।”


तै खातिर परमेस्‍वर आ लोकसबके नजरमे हम निरदोस रहैले चाहैचियै।


हमसब परमेस्‍वरके बेटा-बेटी चियै आ पुरे सन्‍सार दुस्‍ट सैतानेके बन्‍धनमे छै कैहके अपनासब जानैचियै।


उ सन्‍सार सिरिस्‍टी करैसे पैहनिए खिरिस्‍टमे अपनासबके आपन अगा पबितर आ निरदोस करैले छान्‍ने छेलै।


आब हम तोरासबसङे बहुत बात नै करबौ, कथिलेकी अइ सन्‍सारके सासक आइबरहल छै। हमर उपर ओकर कोनो अधिकार नै छै।


लोकसब तालके ओइ कात येसुके कहल्‍कै, “गुरु जी, अहाँ अते कहिया एलियै?”


उसब दुनुगोरे परमेस्‍वरके नजरमे धरमी छेलै आ परमपरभुके सब आग्‍या आ धारमिक नियमसब मानैछेलै।


उसब कहने रहै, “अन्‍तिम बखतमे मजाक करैबलासब एतौ। उसब परमेस्‍वरके बात नै माइनके आपने इक्‍छासबमे लागल रहतौ।”


कथिलेत डेमास सन्‍सारके मोहमे फैसके हमरा छोइरदेल्‍कै आ थेसलोनिकेमे चैलगेलै। केरसेन्‍स गलातियामे आ तितस दलमातियामे गेलछै।


आ जे मानबके बेटाके बिरोधमे नै निक बोल्‍तै त ओकर पाप छमा हेतै, महज जे पबितर आत्‍माके बिरोधमे नै निक बोल्‍तै त, ओकरा नै अइ युगमे नै आबैबला युगमे छमा हेतै।”


महज धनिक हैले चाहैबला परिक्‍छामे परैछै। उ बेरथ आ खराब इक्‍छासबमे फैस जाइछै। ओहे खराब इक्‍छा ओकरा दुख आ बिनासमे लजाइछै।


परमेस्‍वर पिताके मनपरैबला साँचोके धरम-करम एह्‍या चियै दुखमे परल बिधुवा आ टुगर-टापरसबके देखभाल करनाइ आ सन्‍सारके अधलाह बातसे अलग रहनाइ चियै।


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite