4 अहैलेल हे हमर भाइ-भैयासब, तुसब खिरिस्टसङे बेबस्थाके लेल मरल चिही त तुसब सेहो खिरिस्टेसङे मरलसे जिबित भ्याके एक भेलचिही, ताकी अपनासब परमेस्वरके लेल असल काम करैले सकी।
हमसब पापके लेल मैरके धारमिकताके लेल जियैले सकि कैहके खिरिस्ट अपनासबके पापसबके खातिर आपन देहमे पाप बोइकके कुरूसमे मरलै। ओकर चोटसबसे तुसब निक भेलचिही।
कथिलेत परमेस्वरके आत्मा येसु खिरिस्टमे बिस्बास करैबलासबके अनन्त जिबन दैछै। अपनासबके पापके नियम आ मिरतुसे छुटकरा दैछै।
उ यहुदी आ गैर-यहुदीसबके सान्ती दैले आ ओकरमे लबका जाती बनाइले कुरूसमे मैरके बेबस्था आ नियमके रध करल्कै,
महज अपनासबके अधिनमे राखैबला बेबस्थाके लेल मैरके आब ओइसे छुटकरा पाबनेचियै, ओहैसे अपनासब पुरन्का लिखल बेबस्था अनुसार सेबा नै करैचियै, महज पबितर आत्माके देल लया बिधी अनुसार परमेस्वरके सेबा करैचियै।
महज तुसब पबितर आत्माके अगुवाइसे चलैचिही त, तुसब बेबस्थाके अधिनमे नै चिही।
महज आब खिरिस्टके देहके बलिदानसे परमेस्वर तोरासबके आपनसङे सुध, पबितर आ निरदोस कैरके मेलमिलापमे आन्नेछौ।
आब तुसब पापके बन्धनसे छुटकरा पाइबके परमेस्वरके दास भेलचिही। ओइसे तोरासबके पबितर बनाइतौ आ तुसब अनन्त जिबन पाबबिही।
खिरिस्ट अपनासबके खातिर सरापित भ्याके अपनासबके बेबस्थाके सरापसे मोल तिरके छुटकरा देल्कै, कथिलेत पबितर धरमसास्तरमे एहेन लिखल छै, “काठमे लटक्याल लोक सरापित हैछै।”
पाप तोरासबमे अधिन नै करे, कथिलेकी तुसब बेबस्थाके अधिनमे नै, महज परमेस्वरके अनुगरहमे बचल चिही।
उ अपनासबके बिरोधमे लिखल सब तमसुक आ दाबीसब सङे रद कैरदेल्कै आ कुरूसमे किला ठोइकके नास कैरदेल्कै।
तब तुसब परभुके मनपरैबला जिबन बिताके ओकरा खुसी करैले सकबिही। सब असल काममे तुसब फल फराइत परमेस्वरके ग्यानमे बैढते जेब्ही।
परमेस्वरके महिमा आ परसन्साके लेल येसु खिरिस्टसे आबैबला धारमिकताके फलसे तुसब भरिभराउ हो।
हमसब आनन्द मना आ खुसी हो! ओकर जयजयकार कर! कथिलेत थुमाके बियाहके दिन चैलएल छै आ ओकर कनिया आपनेके तैयार करने छै!
अहँ, ओनङ करनाइ ठिक नै छै। पापेके खातिर अपनासब मरल चियै, तब कनङके पाप करैत जियैले सक्बै?
तुसब खिरिस्टसङे मैरके यि सन्सारके आधारभुत सिदान्तसबसे छुटकारा पाबनेचिही त, कथिले तुसब यि सन्सारके नियमसब पालन करैचिही?
यि सुसमाचार तोरोसबके बिचमे एलछौ आ खिरिस्टके यि सुसमाचार सन्सारके बहुतो ठामसबमे लोकसब सुइनके बिस्बास कैररहलछै आ ओइसबके जिबन परिबरतन भ्यारहलछै। तुसब परमेस्वरके अनुगरहके बारेमे सत बात सुनल आ बुझल दिनसे सुसमाचार तोरोसबमे सेहो ओहिनङे काम कैर रहलछौ।
हम तोरासबसे भेटी नै चाहैचियौ, महज तुसब जनङ मदत करलिही ओकर आसिस परमेस्वर तोरासबके देबे कैहके हम इक्छा करैचियै।
जकरसङे कनिया छै वह्या बर चियै। बरसङे ठार हैबला बरेके अबाज सुइनके बहौत खुसी हैछै। अहैलेल हमर यि खुसी आब पुरा भेलछै।
उसब भोज खाइते खिना येसु रोटी लेल्कै आ परमेस्वरके धन्यबाद देल्कै। उ रोटीके तोइरके चेलासबके देल्कै आ कहल्कै, “ले आ खो यि हमर देह चियौ।”
तब उ सात अन्तिम बिपतीसे भरल सातटा बाटी बोकैबला सातटा स्वरगदुतमेसे एक गोरे हमरा आइबके कहल्कै, “अते या, हम तोरा कनिया देखेबौ, जे थुमाके घरबाली चियै।”
कथिलेकी येसु खिरिस्ट परमेस्वरके इक्छा पुरा करल्कै। ओहैसे सबदिनके लेल एके चोटी आपन देहके बलिदान द्याके उ अपनासबके सब पापसबसे पबितर करल्कै।
परमेस्वर तोरासबके करल वास्ता जखा हम्हु तोरासबके वास्ता करैचियौ, कथिलेकी हम त एक मातरे बर खिरिस्टसङे तोरासबके बियाह कैरदैके परतिग्या करनेचियौ। ओहैसे तोरासबके ओकर पबितर कुमाइर कनियाके रुपमे कनियादान करैके बिचार करनेचियौ।
जब हमसब परभु-भोजके बाटी ल्याके परमेस्वरके धन्यबाद दैचियै, कि उ बाटीसे पियैचियै त हमसब खिरिस्टके लहुमे सहभागी नै भेलियै से? आ उ रोटी, जकरा हमसब तोइरके खेलियै, कि खिरिस्टके देहमे सहभागी नै भेलियै से?
जब तुसब बहुत फल फराइबिही त हमर पिताके महिमा परकट हेतै आ तुसब हमर असल चेला चिही से बात परमानित हेतौ।
स्वरगसे एल जिबित रोटी त हम्ही चियै। जे कोइ यि रोटी खेतै, से कोइ सबदिन जिबित रहतै। सन्सारके लोकसबके जिबनके लेल जे रोटी हम दैचियै, उ हमर देह चियै।”
महज औरो लोकसब बिया छिटल उ असल जमिनसब जखा चियै, जे बचन सुनैछै, गरहन करैछै आ फल दैछै, तब कोनो तिस गुना, कोनो साइठ गुना आ कोनो सय गुना फल फराबैछै।”
तहिनङ कैरके तुहुसब आपन-आपन पापके खातिर मरल महज येसु खिरिस्टसङे परमेस्वरके लेल जिबित भेल समझ।
ओहिनङे, यदि ओकर घरबला जिबिते रहतै आ उ दोसर पुरुखसङे बियाह करैछै त, उ बेबिचार करैछै। महज ओकर घरबला मैरजाइछै त, ओइ बेबस्थामे उ बान्हल नै रहैछै आ दोसर पुरुखसङे बियाह करतै त उ बेबिचार नै करैछै।