तैखातिर अते गिरिक या यहुदी, देहमे खतना करल आ नै करल, असभ्य, असिक्छित, दास या स्वतन्तर ककरो कोनो भेदभाव नै छै महज खिरिस्टे सब चिज चियै आ सबमे बास करैछै।
येसुके सक्तिसे आ ओकर नाममे बिस्बास करलासे यि लोक निक भेलै जकरा देखरहलचिही आ चिन्हबो करैचिही। येसुमे करल बिस्बासके कारन यि लोक तोरौरके सबके सामने निक भेलौ।
कथिलेत सुसमाचारसे लोकके परमेस्वर कनङके धरमी बनाइतै से बात परकट करने छै। परमेस्वरके अगा धरमी ठहरैबला बात बिस्बाससे सुरु हैछै आ बिस्बासेमे पुरा हैछै। जनङ कि पबितर धरमसास्तरमे लिखलछै, “जे लोक बिस्बास दुवारा परमेस्वरके अगा धरमी ठहरतै, उ लोक जिबन पाबतै।”