8 सबसे पहिने, तोरासबके लेल येसु खिरिस्ट दुवारा हम आपन परमेस्वरके धन्यबाद चरहाइचियै, कथिलेकी खिरिस्टमे करल तोरासबके बिस्बासके बारेमे सारा दुनियामे फैललछै।
तुसब परमेस्वरके आग्यापालन करैचिही कैहके सब बिस्बासी जानैछै, तैल्याके हम एकदम खुस चियौ। महज तुसब असल काममे बुधिमान हो आ जे खराब छै, तैसे अलगे रह से हम चाहैचियौ।
हम तोरासबके लेल सबदिन परमेस्वरके धन्यबाद दैचियै कथिलेकी खिरिस्ट येसुमे तुसब परमेस्वरसे अनुगरह पाबनेचिही।
परमेस्वरके धन्यबाद हेबे, तुसब एकचोटी पापके दास छेल्ही महज तुसब अखुन आपन परमेस्वरसे सिखाल सिक्छा हिरदयसे पालन करैचिही।
जे बोलैबला बरदान पाबनेछै से परमेस्वरके बचनसे बोले। जे सेबा करैछै से परमेस्वरके देल सक्तिसे सेबा करे ताकी सब कामसे येसु खिरिस्ट दुवारा परमेस्वरके परसन्सा हेबे। ओकर महिमा आ सक्ती सबदिन रहे। आमेन।
तुसब जिबित पथल चिही। परमेस्वर तोरासबके परयोग कैरके आपन आत्मिक मन्दिर बन्यारहलछौ, ताकी तुसब पबितर पुजारी भ्याके येसु खिरिस्टसे परमेस्वरके मनपरैबला आत्मिक बलिदान चरहाइले सकबिही।
अहैलेल अपनासब येसुके नाउमे परमेस्वरके परसन्साके बली सबदिन चरहाइत रह। उहे अपनासबके परभु चियै कैहके सुइकार करैत अपनासबके मुहसे निकलल परसन्सा अपनासबके चरह्याल भेटी चियै।
हमसब तोरासबके खातिर परथना करैतखिना अपनासबके परभु येसु खिरिस्टके पिता परमेस्वरके हरदम धन्यबाद चरहाइचियै।
जब हम तोरासबके याद करैचियौ तब हम आपन परमेस्वरके धन्यबाद दैचियै।
अहैकारनसे परभु येसुमे करल बिस्बास आ खिरिस्टके पबितर जनसबमे तोरासबके परेम सुइनके,
परमेस्वरके महिमा आ परसन्साके लेल येसु खिरिस्टसे आबैबला धारमिकताके फलसे तुसब भरिभराउ हो।
अपनासबके परभु येसु खिरिस्टके नाममे परमेस्वर पिताके सब बातमे हरदम धन्यबाद दैतरह।
परमेस्वरके राजके यि सुसमाचार परचार सन्सार भैर करलजेतै, ताकि सब जातीके लोकसब सुनैके मौका पाबे, तकरबादे यि सन्सारके अन्त हेतै।
मन्डलीमे आ येसु खिरिस्टमे पुस्तो-पुस्तातक सबदिन ओकरे महिमा हेबे। आमेन।
उसबमेसे अगाबस नाम भेल एकटा लोक खरा भ्याके पबितर आत्माके अगुवाइमे भबिसबानी करैत बाज्लै, “सरा सन्सारमे रौदी हेतौ।” (उ रौदी क्लौडियसके पालीमे भेलै।)
ओइ बखत रोमी महराज अगस्टस हुकुम करैत कहल्कै राज भैरके सबलोकके नाम लिखाके दरता करैले परतौ।
महज हमसब अहाँके बिचार सुनैले चाहैचियै कथिलेत अहाँके दलके बिरोध सबदिसन भ्यारहल छै से हमसब जानैचियै।”
ओनङ छै त, “तब कि उसब सुसमाचार नै सुन्नेछै से?” उसब साँचोके सुन्नेछै। परबितर धरमसास्तरमे एहन लिखलछै, “ओइसबके सुसमाचार पिरथिबीके सब ठाममे पुगलछै आ ओइसबके सन्देस सन्सारके कोना-कोनातक पुगलछै।”
परमेस्वरके धन्यबाद हेबे, उ अपनासबके खिरिस्टमे सबदिन बिजयके लेल चलाबैछै। ओकर ग्यानके गमक अपनासबसे हरेक जगहमे फैलाबैछै।
हम परमेस्वरके हरदम धन्यबाद चरहाइचियै। हमर परथनामे तोरासबके सम्झैत रहैचियौ।
तोरा सबगोराके लेल हमसब परमेस्वरमे सबदिन परथनामे याद करैत धन्यबाद दैचियै।
हमसब परमेस्वरके धन्यबाद चरहाइते रहैचियै, कथिलेकी जै परमेस्वरके सत बचन हमसब तोरासबके सुनेलियौ तुसब उ बचन लोकसबके चियै कैहके नै महज परमेस्वरके सत बचन छै बुइझके गरहन करलिही। उ बचन तोरासबके बिस्बासीसबके जिबनमे काम कैर रहल छौ।
भाइ-भैयासब, तोरासबके खातिर हरदम परमेस्वरके धन्यबाद देनाइ जरुरी छै। यि फेर योग्यकेभी चियै, कथिलेत तोरासबके बिस्बास परसस्त बरहैत ज्यारहलछौ आ तोरासबके परेम एक-दोसरमे बैढरहल छौ।
हम तोरा आपन परथनामे याद करैचियौ आ हम हरदम परमेस्वरके धन्यबाद दैचियै। जनङ हमर पुरखासब परमेस्वरके सेबा-टहल करने छेलै, तैहनङ हम्हु सुध बिबेकसे करैचियै।
जब-जब हम आपन परथनामे तोरा याद करैचियौ तब-तब परमेस्वरके हरदम धन्यबाद दैचियै।