11 नरकके दुत ओइसबके रजा छेलै। हिबरु भसामे ओकर नाम “एबाड्डोन” आ गिरीक भसामे ओकर नाम “अपोल्लियोन” चियै। जकर अरथ “नास करैबला” चियै।
ओइ बखत तुसब सन्सारके पापी लोकसब जखा चलैछेल्ही आ अकासके सक्तीके मालिक, सैतानके मानैछेल्ही। जे परमेस्वरके नै मानैबला लोकसबके अखुन आपन बसमे राखनेछै।
सैतान, जे अइ सन्सारके देबता चियै से महिमीत सुसमाचारके इजोतके नै देखे कैहके खिरिस्टमे बिस्बास नै करैबला लोकसबके बुझैबला सक्तीके आन्हर बन्यादेनेछै।
उ तोरासबके परमेस्वरके नियाइ कथी चियौ से देखादेतौ। कथिलेत यि सन्सारके रजा पहिने दोसी ठहैर गेलछै।”
आब हम तोरासबसङे बहुत बात नै करबौ, कथिलेकी अइ सन्सारके सासक आइबरहल छै। हमर उपर ओकर कोनो अधिकार नै छै।
तोरासबके पिता त सैतान चियौ आ तुसब आपन पिताके इक्छा पुरा करैले चाहैचिही। उ त सुरुवेसे हतियारा छौ, सत चिजसे ओकरा कोनो मतलब नै छै, कथिलेत ओकरमे कोनो सत नै छै। जब उ झुठ बोलैछै, उ आपन स्वभाब अनुसार बोलैछै, कथिलेकी उ झुठ चियै आ उ झुठके पिता चियै।
हमसब परमेस्वरके बेटा-बेटी चियै आ पुरे सन्सार दुस्ट सैतानेके बन्धनमे छै कैहके अपनासब जानैचियै।
हमर धियापुतासब, तुसब परमेस्वरके चिही आ तुसब झुठा अगमबक्तासबके जितनेचिही कथिलेत तोरासबमे रहल पबितर आत्मा सन्सारमे भेल आत्मासे सक्तिसाली छै।
आब अइ सन्सारके नियाय हैबला समय चैल एलछै। अइ सन्सारके सासक बाहर निकालल जेतै।
अहिनङे उ अजेगर, जे पहिन्का साँप चियै, जकर नाम दुस्ट आत्मा आ सैतान सेहो चियै, जे पुरे सन्सारके भरमाके राखने छेलै, ओकरा आ ओकर दुतसबके सङे स्वरगसे पिरथिबीमे फेक्नेछेलै।
तब भुतसब येसुके बिन्ती करल्कै, “हमरासबके निक्ले नै सकैबला गैहर खाइधमे नै पठाबु।”
यरुसलेम सहरमे भेरा-केबारके लगमे एकटा पोखैर छेलै। जकरा हिबरु भसामे बेथस्दा कहैछै, जकर चारुकात पाँचटा दलान छेलै।
तब हिबरु भसामे आर-मागेड्डोन कहैबला ठाउमे उ असुध आत्मासब रजासबके जमा करल्कै।