2 उ जानबर चितुवा जखा लागैछेलै। ओकर टाङ भालु जखा छेलै आ मुह सिंह जखा छेलै। उ अजेगर आपन सक्ती, सिंहासन आ बरका अधिकार ओहै जानबरके देल्कै।
उ स्वरगदुत अजेगरके पकैरके एक हजार बरिसतक बाइन्हके राखल्कै। उ अजेगर सुरुके साँप या दुस्टके रजा आ सैतान चियै।
तु जे दस सिङ देखलिही, से दस रजासब चियै, उसब अखुनतक राज नै करने छै। महज उसब कुछ समयके लेल उ जानबर सङे राज करैके अधिकार पाबतै।
अहिनङे उ अजेगर, जे पहिन्का साँप चियै, जकर नाम दुस्ट आत्मा आ सैतान सेहो चियै, जे पुरे सन्सारके भरमाके राखने छेलै, ओकरा आ ओकर दुतसबके सङे स्वरगसे पिरथिबीमे फेक्नेछेलै।
होसियार रह आ जागल रह, कथिलेकी तोरासबके दुस्मन सैतान ककरा भेटाइबै आ ख्यालेबै कैहके गरजैबला सिंह जखा खोजैत घुमैछै।
महज उ जानबर आ ओकर अगा अचमके चेन्हा देखाइबला झुठा अगमबक्ता दुनु पकराउमे परलै। एहैन अचमके कामसे झुठा अगमबक्ता ओइ जानबरके छाप लगाइबला आ मुरती पुजा करैबलासबके बहकाइने छेलै। दुनुके जिबिते आइगके धिधरामे फेक देल्कै।
लोकसब उ अजेगरके पुजा करैछेलै कथिलेत अजेगर आपन अधिकार जानबरके देनेछेलै। लोकसब उ जानबरके सेहो जयजयकार करैत अनङ कहल्कै, “ओइ जानबर जखा औरो के छै से? ओकरसङे लराइ करे सकैबला के छै से?”
ओइ जनिके बाढ बहाके ल्याजेतै सोइचके अजेगर आपन मुहसे लदी जखा पानी निकालल्कै।
तब उ अजेगर आपनके पिरथिबीमे फेकल चियै से बात थाह पाइबके बेटा जलमाइबाली जनिके खिहारैले लाग्लै।
तब पाचम स्वरगदुत आपन बाटी उ जानबरके सिंहासनमे झाइक देल्कै आ ओकर राज अन्हार भेलै। लोकसब दुख-कस्ट सहैले नै सक्लासे आपन जिहके दातसे काटल्कै।
तैयो परभु हमरसङे रैहके हमरा सक्ती देल्कै। तहैले हम गैर-यहुदी लोकसबके परमेस्वरके सुसमाचार निकसे सुनाबे सकलियै। अहिनङे परभु हमरा सिंहके मुहसे बचेल्कै।
हमरा थाहछै, तुसब सैतानके सिंहासन भेल ठाममे रहैचिही, तैयो तुसब हमर नाममे अस्थिर रहैचिही। तुसब हमर भक्त चिही आ हमरा बिस्बास करैले नै छोरनेचिही से हमरा थाहछै। हमर बिस्बासी साक्छी एन्टिपास सैतान रहैबला ठाममे मारलगेलै, ओहु समयमे बिस्बास करैले नै छोरलिही।
दोसरका जानबर पहिल्का जानबरके लेल ओकर पुरे अधिकार चलाइ छेलै। पिरथिबी आ ओइमे भेल सब लोकसबके पहिन्का जानबरके पुजा करैले कर लगाइछेलै, जकर बहौत गैहर चोट निक भेल छेलै।