11 तकरबाद हम पिरथिबीसे निकलैत दोसर एकटा जानबर देखलियै। जकरा थुमा जखा दुइटा सिङ छेलै आ ओकर बोली अजेगर जखा छेलै।
“झुठा अगमबक्तासबसे होसियार रह, जे तोरासबके बिचमे भेंराके भेसमे आबैछौ, महज भितरसे उसब भुख्याल नरहिया जखा हैछै।
तब हम उ जनीके परमेस्वरके पबितर जनसब आ येसु खिरिस्टके साक्छी दैबलासबके लहु पिके मातल देखके हम एकदम छक परलियै।
तब हम अजेगरके मुहसे, जानबरके मुहसे आ झुठा अगमबक्ताके मुहसे बेङ जखा तिनटा असुध आत्मासबके निकलैत देखलियै।
यि चेन्हा ओइ जानबरके नाम या ओकर सङख्या छेलै। तब जतहेक लोकके उ चेन्हा नै छेलै, उसब किन-बेच करैले नै पाबैछेलै।
उसब आपन गबाही दैबला काम ओरेलाकेबाद नरकसे निकैलके एल उ जानबर ओकरासबसे लराइमे जितके ओकरासबके जानसे माइरदेतै।
कथिलेत एहेन लोकसब अपनासबके परभु येसु खिरिस्टके नै महज आपन पेटके लेल सेबा करैछै। उसब निक-निक बात बन्याके सिधासाधा लोकसबके ठगैछै।
तब उ अजेगर ओइ जनीसङे औरो खिस्याइलै आ ओकर सन्तान, परमेस्वरके आग्या मानैबलासब आ येसुके साक्छी दैबलासब सङे लराइ करे गेलै।
बेबस्था भङ करैबला लोक आपने बरका भ्याके लोकसब परमेस्वर मानैबला सब चिजसबके आ पुजा-पाठ करैबला सब चिजके बिरोध करतै। उ त परमेस्वरके मन्दिरमे बैठके उ आपनेके परमेस्वर चियै कहतौ।
तु जे जानबर देखलिही उ एक समयमे जिबित छेलै महज अखुन मरल छै। उ गैहर खाइदसे बाहर निकैलके एतै आ नासमे जेतै। सन्सारके सिरिस्टी हैसे पहिने जकर नाम जिबनके किताबमे लिखल नै छै, उसब उ जानबरके देखके छक परतै, कथिलेत एक समयमे उ जिबित छेलै अखुन मरल छै। महज उ पाछे फेरसे जिबित हेतै।
हम समुन्दरके बालु उपर ठारभेल छेलियै तकरबाद समुन्दरसे निकैलके आबैत एकटा जानबर हम देखलियै। उ जानबरके दसटा सिङ आ सातटा मुरी छेलै आ सब सिङमे एकटा-एकटा मुकुट छेलै आ ओकर सब मुरीमे परमेस्वरके अपमान करैबला नाम लिखल छेलै।
लोकसब उ अजेगरके पुजा करैछेलै कथिलेत अजेगर आपन अधिकार जानबरके देनेछेलै। लोकसब उ जानबरके सेहो जयजयकार करैत अनङ कहल्कै, “ओइ जानबर जखा औरो के छै से? ओकरसङे लराइ करे सकैबला के छै से?”