3 उ धैनके चियै, जे अगमबानीके यि बचनसब जोरसे अबाज निकालके परहैछै, सुनैछै आ ओइमे लिखल बातके पालन करैछै, कथिलेकी यि बात पुरा हैबला समय लगचियागेलछै।
महज येसु कहल्कै, “उसब धैनके चियै, जेसब परमेस्वरके बचन सुनैछै आ मानैछै।”
तब उ हमरा एहैन कहल्कै, “यि किताबके अगमबानीसब घोसाइरके नै राख, कथिलेत यि सब पुरा हैबला समय नजदिक चैलएल छै।
अपनासब कतहेक महत्व दैबला समयमे एलचियै से बात बुइझके यि सब बातमे धियान दैलेपरतै। आब अपनासबके निनसे जागैके समय एलछै कथिलेत बिस्बास करल पहिन्का दिनसे बेसी अखुन मुक्ती पाबैबला समय नजदिक एलछै।
सब चिजके अन्त हैके समय चैल एलछै। ओहैसे तुसब आपन मनके सुध आ आपनेके बसमे राख ताकी तुसब असलसे परथना करे सक।
“देख, हम जल्दिए आइबरहल चियौ। हरेक लोकके ओकरासबके करल आपन-आपन काम अनुसारके दैबला इनाम हमरसङे छै।
महज पिरियसब, एकटा बात कहियो नै बिसराइहे कि, परभुके लेल एक दिन हजार बरिस जखा आ हजार बरिस एक दिन जखा चियै।
यि बातके गबाही दैबला कहैछै, “साँचोके हम जल्दिए आइबरहल चियौ।” आमेन। आबु, हे परभु येसु!
“जब तुसब बिनास करैबला घिरनित चिज पबितर ठाममे ठारभेल देखबिही, जकर बारेमे परमेस्वरके अगमबक्ता दानिएल कहनेछै (परहैबलासब बुझे),
रात बितगेलै आ दिन नजदिक आइबगेल छै। तैल्याके अपनासब अन्हारमे करैबला खराब काम छोइरके इजोतमे करैबला असल काम करैले तैयार रह।
हम जल्दिए आइबरहल चियौ। तोहरमे भेल बिस्बासके बचाके राख ताकी कोइ नै तोरासे बिजयके मुकुट छिनके लेबे।