10 हम खिरिस्टके औरो निकसे चिन्हैले आ ओकरा जियाइबला सक्तीके अनुभव करैले चाहैचियै। ओकर जखा दुख सहैले आ मरैयोले इक्छा करैचियै,
हमर पहिन्का स्वभाब खिरिस्टेसङे कुरूसमे मरल छै। आबसे हम नै महज खिरिस्ट हमरमे जियैछै। जे जिबन अखन हम सरिरमे जियैचियै से परमेस्वरके बेटामे बिस्बास कैरके जियैचियै कथिलेत उ हमरा परेम करल्कै आ हमर खातिर उ बलिदान भेलै।
हमसब परमेस्वरके बेटा-बेटी चियै त ओकर हकबला सेहो चियै, परमेस्वरके हकबला आ खिरिस्टसङे सझिया हकबला हेबै। यदि हमसब खिरिस्टसङे दुख-कस्ट भोग्बै त ओकरेसङे आदर-सम्मानमे सेहो सहभागी हेबै।
साँचोके कहबै त, खिरिस्ट येसु हमर परभुके चिन्हैले पाबैबला अनमोल बातके तुलनामे औरो सब बातके हम बेकार सम्झैचियै। खिरिस्टके पाबैले सकी कैहके ओकरलेल हम सबबातके नोक्सानी भोगने चियै आ सब चिजके मैला सम्झैचियै,
यदि अपनासब ओकर आग्यापालन करबै त अहैसे अपनासब जान्बै कि अपनासब ओकरा चिन्हैचियै।
तुसब खिरिस्टसङे जिबित भेलाके कारनसे स्वरगके बातसब खोजी कर, जते खिरिस्ट परमेस्वरके देहना कातमे बैठलछै।
अखुन हम तोरासबके खातिर दुखो भोइगके खुसी चियौ कथिलेत खिरिस्टके देह अरथात मन्डलीके खातिर बाकी रहल दुख-कस्टसब हम आपन देहमे भोइगके पुरा करैचियौ।
हमसब जतहेक खिरिस्टमे दुख भोग्बै, ततहेक बहौत परमेस्वर अपनासबके खिरिस्टसे सान्तबना देतै।
परमेस्वर आ अपनासबके परभु येसु खिरिस्टके पिताके महिमा हेबे। ओकर महान दयासे हमसब लया जलम पाबनेचियै। उ लया जलम येसु खिरिस्टके पुनरुथानसे हमसब पाबनेचियै। ओहैसे अपनासबके जिबित आसा यि चियै कि,
कथिलेत उ कमजोर भ्याके कुरूसमे टाङल गेलै महज परमेस्वरके सक्तीसे जिबित भेलै। तहिनङे हम्हुसब ओकरसङे कमजोर भेलचियै, महज परमेस्वरके सक्तिसे खिरिस्टके लया जिबन अपनासबमे सेहो छै आ उ जिबनके सक्ती तोरासबसङे बेबहार करैतखिना देखल जेतै।
महज जे परमेस्वरके बचनके पालन करैछै उ परमेस्वरके साँचो परेम करैछै। ओहैसे अपनासब ओकरमे चियै से जानैचियै।
अनन्त जिबन एह्या चियै कि, उसब अहाँ एक मातरे सत परमेस्वरके आ अहाँके पठाएल येसु खिरिस्ट चियै से जाने।
परमेस्वर सन्सार बनाबैसे पहिने ओकरासबके चिन्हने छेलै आ उसब ओकर बेटा येसु खिरिस्ट जखा बने आ उ सब भाइ-भैयासबसे जेठ हेबे कैहके चुनल्कै।
जिबित हैबला हम्ही चियै। हम मरल छेलियै महज आब सबदिनके लेल जिबित चियै, मिरतु आ पतालके कुजीसब हमर हाथमेछै।
तुसब पाप करलाके कारन आ बेबस्था अनुसार खतना नै करैबला गैर-यहुदी लोक भेलासे एक समय तुसब आत्मिक रुपमे मरल छेल्ही। महज आब त परमेस्वर तोरासबके खिरिस्टसङे जियाइनेछौ आ अपनासबके सब पाप छमा कैरदेनेछौ।
अपनासब बिस्बास आ परमेस्वरके बेटाके ग्यानमे एक भेल आ खिरिस्टके पुर्नताके नाप अनुसार पकिया लोक बनल उ चाहैछै।
उ अपनासबके मिरतुके मुहसे बचेल्कै आ बचेतै आ ओकरमे फेनसे हमसब बाच्बै कैहके पुरा रुपसे भरोसा करनेचियै।
कोइने हमर परान हमरासे लैले सक्तै, महज हम आपने राजिखुसीसे दैचियै। आपन परान दैके अधिकार हमरेसङे छै आ फेनो ओकरा लैयोके अधिकार छै। एह्या आग्या हम आपन पितासे पाबनेचियै।”
तब येसु फेनो कहल्कै, “हँ, हमर पियैबला दुखके बाटीसे तुसब पिब्ही, महज हमर देहना आ बमा कातमे बैठे दैके अधिकार हमर हाथमे नै छै। उ ठाम ओइसबके चियै, जकर खातिर हमर पिता तैयार करने छै।”
पबितर धरमसास्तरमे एहेन लिखलछै, “अहाँके लेल त हमसब हरेक दिन मरैचियै। हमसब काटैके लेल तयार करल भेंरासब जखा चियै।”
आबसे हमरा कोइने दुख देबे, कथिलेत हम खिरिस्ट येसुके दास चियै से परमान देखाबैले आपन देहमे ओकर चोटके डामसब धारन करनेचियै।
जाबेतक हम जिबित रहबौ, ताबेतक यि बात तोरासबके याद कराइत होसियार करेनाइ हमरा ठिक लागैछै।