27 साँचोके उ बिमार पैरके मरैले लागल छेलै, महज परमेस्वर ओकर उपर दया करल्कै। ओकरा मातरे नै महज हमरा दुख उपर दुख नै हेबे कैहके हमरो दया करल्कै।
कथिलेकी उ खिरिस्टके काम करैके लेल मिरतुके मुहमे परल छेलै। तुसब हमर लेल पुरा करैले नै सकल सेबा उ पुरा करल्कै।
बरु आब तुसब ओकरा छमा करे परतौ आ सान्तबना देबेपरतौ, नै त उ बहौत बरका भारी सोकमे डुइब जेतै।
तोरासबके जिबनमे आबैबला सब परिक्छासब लोकसबके बिचमे आबैबला जखा हैछै। परमेस्वर बिस्बासयोग्य छै, जे तोरासबके सहे नै सकैबला परिक्छामे नै पारतौ। जब तु लोभमे परबिही परमेस्वर तोरा उ परिक्छासे बचैयोके लेल सहायता करतौ। तब तु सहैले सकबिही।
तहै बखत उ बिमार भेलै आ उ मैर गेलै। लोकसब ओकर लहासके नहाके उपरका एकटा कोठलीमे राइख देल्कै।
तोरासबके भेटैके ओकर एकदम इक्छाछै। उ बिमार परल बात तुसब सुनलासे उ एकदम चिन्ता कैररहलछै।
ओहैलेल हम ओकरा पठाबैके लेल औरो बेसी इक्छा करनेचियै ताकी ओकरा फेनसे देखके तुसब खुस हेब्ही आ हमरो चिन्ता कम हेतै।