4 हम तोरासबके लेल परथना करैबेर खुसीसे सबदिन परथना करैचियौ।
तोरा सबगोराके लेल हमसब परमेस्वरमे सबदिन परथनामे याद करैत धन्यबाद दैचियै।
तोहर धियापुतासबमेसे कतहेक गोरा परमेस्वरके देल आग्या बमौजी सतके रस्तामे चलैत देखके हमरा बहौत खुसी लागल।
हम आपन पुरे मनसे परमेस्वरके बेटाके बारेमे सुसमाचार परचार कैरके सेबा करैचियै। हम आपन परथनामे तोरासबके सबदिन सम्झैचियौ से बातके साक्छी परमेस्वर आपने चियै।
तुसब एकेमन भ्याके, एके परेममे रैहके आ एक चित भ्याके हमर आनन्द पुरा कर।
हे हमर भाइ, तोहर परेमसे हम बहौत आनन्द आ सानत्वना पाबनेचियै, कथिलेकी तोहरसे परमेस्वरके जनसबके हिरदय फेनसे तजा भेल छै।
कथिलेत हम देहमे तोरासबसे दुर चियौ तैयो आत्मामे त तोरेसबसङे चियौ। खिरिस्टमे तोरासबके बिस्बास एकदम अस्थिर भेल देखके हम बहुत खुसी भेलचियौ।
अहैलेल हे हमर पिरिय भाइ-भैयासब, तुहिसब हमर लेल पिरिय चिही। हम तोरासबके कतहेक याद करैत रहैचियौ। तुसब हमर आनन्द आ मुकुट चिही। हे हमर पिरियसब, अहिनङे तुसब परभुमे अस्थिर रह।
हम तोरासबके पहिनो बहौत बेर कहनेचियौ, अखुन हम कानैत कहैचियौ, कि बहुतो लोक खिरिस्टके कुरूसके दुस्मन जखा जिबन जियैछै।
हम तोरासबके कहैचियौ, अहिनङे पस्चाताव करैबला पापीके लेल स्वरगमे परमेस्वर स्वरगदुतसबके अगा खुसी मनाबैछै।”
हम तोरासबके कहैचियौ, अहिनङ पस्चाताव नै करैबला निनानब्बे धरमात्मासबमेसे आपन पाप माइनके पस्चाताव करैबला एक गोरे पापीके लेल स्वरगमे बेसी खुसी हैछै।”
उ रात आ दिन चिहानसब आ पहारसबमे हरदम हल्ला करैत आपनेसे आपन देहके पथलसे चिरैत घुम-फिर करैत रहैछेलै।