40 यि बात सुइनके उसब हास्लै, तब येसु उ सबके बाहर निकालल्कै। तकरबाद छौरीके बाबु-माँ आ ओकरसङे भेल्हासबके सङे ल्याके छौरी भेल ठाममे गेलै।
लोकसब मैरके जि उठैछै से बात सुइनके ओतेका कतहेक लोक पावलके मजाक उराइल्कै। महज कोइ-कोइ कहल्कै, “यि बात फेनो हमसब सुनैले चाहैचियै।”
यि बात सुइनके धनके लोभी फरिसीसब येसुके मजाक उराइल्कै।
“पबितर चिज कुतासबके नै दहै, नै त घुइमके तोरे धरतौ आ आपन हिरा-मोती सुगरसबके अगा नै फेक, नै त उसब आपन तरबासे ओइसबके मिसैर देतौ।
कोनो भि चिज मुह भितर ढुकैछै उ चिज लोकके असुध नै करैछै, महज जे बात मुहसे बाहर निकलैछै, ओहे बात लोकके असुध करैछै।”
येसु भितर ढुइकके ओइसबके कहल्कै, “तुसब कथिले हल्ला करैचिही आ कानै चिही? छौरी नै मरल छै, महज उ सुतल छै।”
तब ओइ छौरीके हाथ पकैरके कहल्कै, “तालिता कुमी” जकर अरथ चियै, “ए छौरी, हम तोरा कहैचियौ, उठ।”