30 तब येसु आपन देहसे सक्ती निकललै से बात थाह पाइबके लोकसबके भिरसे घुइमके उ पुछल्कै, “हमर बस्तर के छुबल्कै?”
तकरबाद भिरके सब लोकसब येसुके छुबैले चाहैछेलै कथिलेत ओकरसे सक्ती निक्लैतरहै तैसे सब लोकसब निक हैछेलै।
महज येसु कहल्कै, “कोइ हमरा छुबनेछै, कथिलेत सक्ती हमरसे निकलल छै से हमरा थाह भेलै।”
एक दिन येसु लोकसबके सिक्छा दैत रहै तै जगह गालिल आ यहुदियाके सब गाम, यरुसलेमसे ऐल्हा फरिसीसब आ यहुदी सास्तरीसब लगमे बैठल छेलै। बिमारीसबके निक करैबला परभु परमेस्वरके सक्ती येसुके साथमे छेलै।
महज तुसब त परमेस्वरके छानल जन, राजकिय पुजारी, पबितर जाती, निजी परजा चिही। उ तोरासबके अन्हारसे ओकर अचमके इजोतमे आनल्कौ, ताकी तुसब ओकर आस्चरजके कामसबके घोसना करैले सक।
चेलासब जबाब देल्कै, “भिरमे लोकसब ठेलम-ठेल कैररहल अहाँ देखते चियै तैयो अहाँ कहैचियै, हमरा के छुबल्कै?”