2 येसु नाहसे बाहर निकैलते मातर एकटा भुत-आत्मा लागल लोक चिहान भेल ठामसे निकैलके ओकरा भेटलै एलै।
ओहै बखत सभाघरमे एकटा भुत लागल लोक छेलै। उ जोरसे चिच्याके कहल्कै,
यि लोक एहेन बात कहल्कै, कथिलेत येसु ओकरा कहने रहै, “ए असुध आत्मा, ओइ लोकसे निकैल जो।”
महज ओइ बालकके येसु लग आनैबखत भुत आत्मा ओकरा पटैकके मुह भुँइयामे घोसियाइले लाग्लै। महज येसु ओइ भुत आत्माके हकारल्कै आ ओइ बालकके निक कैरके ओकर बाबुके जिमा लग्या देल्कै।
जब येसु नाहसे कातमे उतरलै तब सहरसे एल एकटा लोकके भेटलै, ओकरा भुत लागल छेलै। उ लोक बहुत दिन पहिनेसे बस्तर नै लगाइछेलै आ घरमे नै रैहके मरघटामे रहैछेलै।
ओहै बखत एकटा जनी जकर बेटीके भुत लागल छेलै उ येसुके बारेमे सुनल्कै तब उ आइबके ओकर लाग ठेङहुनिया द्याके बैठलै।
येसु फेनो गालिल तालके कातमे सिक्छा देबे लाग्लै। ओकर चारुकात लोकसबके भिर अतहेक बेसी छेलै कि उ तालमे भेल एकटा नाहमे चहैरके ओइमे बैठलै। ओते लोकसब तालके कातमे बैठल रहै।
येसु यि बचन ओइसबके कहल्कै, कथिलेत “ओकरमे असुध आत्मा छै” कैहके उसब कहने छेलै।
तखुन्ते ओइ लोकके भुत उठासुठाके पटैकके आ जोरसे हल्ला करैत बाहर निकैलके गेलै।
लोकसबके भिर नै किचे कैहके उ आपन चेलासबके आपन खातिर एकटा नाह तैयार करैले लगाइल्कै।
तब चेलासब भिरके छोइरके येसु जै नाहमे बैठल रहै, तहै नाहमे बैठके ओकरो आपनसङे ल्याके गेलै आ औरो नाहसब ओकरसङे छेलै।
उ लोक चिहान भेल ठाममे रहैतरहै। ओकरा जंजिरसे कोइयो नै बाइन्हके राखे सकै।
जब येसु फेनो समुन्दरके दोसरकात गेलै, तब लोकसबके एकटा बरका भिर जमा भेलै। तै बखत येसु समुन्दरके कातमे ठार रहै।