34 यि त एकटा लोक बिदेस गेल जखा चियै। जाइसे पहिने उ आपन नोकर-चाकरसबके घरमे सब काम-काजसबके जिम्मा लग्याके आ पहरेदारके जागल रह कैहके आग्या द्याके बिदेस गेल जखा चियै।
ओकरलेल घर रखबारी करैबला केबार खोइलदैछै आ भेंरासब ओकर बोली चिन्हैछै। उ आपन भेंरासबके नाम ल्याके ल्याके बोलाइछै आ ओकरासबके बाहर निकालैछै।
कथिलेत परभुके करल परतिग्याके उतराधिकार तुसब इनामके रुपमे पाबबिही कैहके थाहेछौ। तुसब परभु खिरिस्टके सेबा कैररहल चिही।
तैखातिर हे हमर पिरिय भाइ-भैयासब, बिस्बासमे बलगर आ अस्थिर रह। तुसब परभुके काममे बरहैत जो, कथिलेत तुसब जानैचिही कि परभुमे तोरासबके मेहनत बेरथ नै हेतौ।
हम तोरा स्वरग राजके कुजीसब देबौ। पिरथिबीमे जे तु बान्बिही, से स्वरगमे बान्हलजेतौ आ पिरथिबीमे जे तु खोलबिही, से स्वरगमे खोललजेतौ।”
“फिलाडेल्फियाके मन्डलीके देख-भाल करैबला दुतके यि लिख, ‘उ जे पबितर आ सत छै, जकर हाथमे दाउदके कुजी छै आ जकर खोलल केबार कोइ नै बन्द करैले सक्तै या बन्द करल केबार कोइ नै खोलैले सक्तै।
हे मालिकसब, तोरोसबके स्वरगमे एक गोरे मालिक छौ से बात जाइनके आपन दास सबसङे पक्छपात नै कैरके असल बेबहार कर।
ओहैसे तुसब कर तिरैचिही, कथिलेत सासकसब आपन जिम्मेबारी पुरा करैले परमेस्वरके सेबाके काममे लागल रहैछै।