2 “जब अङगुर पाकैके समय एलै तब अङगुर लैले मालिक आपन एकटा नोकरके पठाइल्कै।
पहिन्का जुगमे परमेस्वर अपनासबके पिता पुरखासङे अगमबक्तासब दुवारा बहुत बेर आ बहुत किसीमसे बोलल छेलै।
जब अङगुर फैरके पाके लाग्लै तब अङगुर लैले फुलबारीके मालिक आपन एकटा नोकरके बटिदार लग पठाइल्कै, महज बटिदारसब ओकरा मारपिट कैरके उन्टे छुच्छे हाथ पठादेल्कै।
महज मालिकके इक्छा थाहे नै होके खराब काम करैबला नोकरके कम सजाइ देतै। जकरा बहौतरा देनेछै, ओकरसे बेसीये माङल जाइछै आ जकरा जतेहेक बेसीसे जिमा देल रहैछै तकरा औरो बेसीसे घुम्याके दैले परैछै।”
जब अङगुर पाकैके समय एलै तब अङगुर लैले उ आपन नोकरसबके बटिदारसब लग पठाइल्कै।
तब येसु उसबके एकटा खिसा कहल्कै, “एकटा लोक अङगुरके खेती करल्कै आ चारुकातसे ओकरा घेरल्कै। अङगुरके रस जम्मा करैके लेल एकटा खाइध खुइनके कोल्हु बनाइल्कै। ओहैमे एकटा मचानो बनाके अङगुरके बारी बटिदारसबके जिम्मा द्याके अपने बिदेस चैलगेलै।
महज बटिदारसब ओकरा पकैरके मारपिट कैरके छुच्छे हाथ पठादेल्कै।