20 उ जबाफ देल्कै, “गुरु जी, यि आग्यासब त हम छोटेसे पालन कैरते आबैचियै।”
उसब भक्ती करैबला रुप धारन त करैछै महज भक्तीके भितरी सक्तीके सुइकार नै करैछै। एहेन लोकसबसे दुरे रह।
जोसके बिसयमे कहबै त मन्डलीके सताबैबला, धारमिकताके बिसयमे कहबै त बेबस्थामे भेल धारमिकतासे हम निस्खोट ठहरलचियै।
एक समय हम बेबस्था नै जाइनके आपन हिसाबसे जिबन बिताइ छेलियै, महज बेबस्थाके कहल बात बुझलाके बाद हम पाप करिये रहलचियै कैहके थाह पाबलियै आ पापके कारनसे हम मैरगेलियै।
तब उ जबान लोक येसुके कहल्कै, “यि सब आग्यासब त हम पालन कैरते आबैचियै। आब हमरा कथी करेपरतै?”
महज उ धरमगुरु हम्ही ठिक चियै देखाइले कहल्कै, “तब हमर परोसिया के चियै त?”
तब येसु ओकर दिसन ताइकके परेमसे कहल्कै, “तोहरमे एकटा औरो चिजके कमि छौ। तोहरसङे भेल्हा सब धन-सम्पती बेचके गरिबसबके बाइट दहै, तब स्वरगमे तोरा बहुत धन भेटतौ आ हमर पछा लाग।”