6 “पबितर चिज कुतासबके नै दहै, नै त घुइमके तोरे धरतौ आ आपन हिरा-मोती सुगरसबके अगा नै फेक, नै त उसब आपन तरबासे ओइसबके मिसैर देतौ।
कुतासब जखा झगरा करैबलासबसे, अधलाह काम करैबलासबसे आ खतना करैले परतौ कहैबलासबसे होसियार रह।
महज येसु कहल्कै, “आपन धियापुताके खाइबला चिजसब छिनके कुतासबके देनाइ उचित नै हैछै!”
तुसब आपने बिचार कर, परमेस्वरके बेटाके अनादर करैबला, आपनेके पबितर बनाइबला करारके लहुके अपबितर करैबला आ अनुगरह दैबला पबितर आत्माके अपमान करैबला लोक औरो बरका सजाय पाबतै।
एकटा एहेन खिसा-पिहानी ओइसबमे मिलैछै, “कुता आपन बोकरल चाटैके लेल घुइमके आबैछै” आ “असलान करल सुगर फेनसे घुइमके थालेमे ओङहराइले लागैछै।”
“ओइ बखत बहुतो लोक आपन बिस्बास गुमाइतै। उ सब एक दोसरके धोखा देतै आ एक दोसरके घिरना करतै।
लोक भ्याके परमेस्वरके छोइरके जाइबलासबके पस्चाताप करैले लग्याके परमेस्वर दिसन घुमाइले नै सक्तै, कथिलेकी एहैन लोक परमेस्वरके बेटाके फेनसे कुरूसमे टाङतै आ सबके अगा खुलम-खुल्ला ओकरा अपमान करतै।
हम बेर-बेर यातरा करैबखत लदिसबके, समुन्दरके, सहरके, उजार जगहके आ डाकुसबसे, आपने जाइतके लोकसबसे, आनजातके लोकसबसे, झुठा सिक्छकसबसे आबैबला खतरामे परलियै।
ऐ कपटीसब! पहिने आपन आँखके ढेङ निकाल तब तु आपन भाइके आँखके कुरकुट निकालैले निकसे देखे सकबिही।
महज कुतासब जखा खराब लोकसब, जादु-टोना करैबलासब, बेबिचारीसब, हतियारासब, मुरती पुजा करैबलासब, झुठ मन पराइबला आ तै अनुसार जिबन बिताइबलासब सहरसे बाहरे रहतै।