11 तब उसब घर भितर ढुकलै आ माँ मरियम सङे बालकके देखल्कै। तब ठेङहुनिया द्याके ओकरा गोरलागल्कै आ तब आपन-आपन पेटी खोइलके सोना, सुगन्ध दैबला धुप आ महग अतरके तेल भेटी चरहेल्कै।
उसब हबर-दबर गेलै, ओते मरियम, योसेफ दुनुगोरेके सङे देखल्कै आ ओइ बालकके नाइदमे सुतल देखल्कै।
आ उसब लोकसबसे पुछल्कै, “यहुदीसबके रजा भ्याके जलमल कते छै? हमसब ओकर जलमके थाह दैबला तरा पुरुबमे उगल देखलियै आ ओकरा दरसन करैले एलचियै।”
तब हम ओकरा आराधना करैले ठेङहुनिया देलियै महज उ हमरा कहल्कै, “तु एहेन नै कर। हम त तोहर आ तोहर भाइ-भैयासबसङे येसुके गबाही दैबला परमेस्वरके सेबक मातरे चियै। परमेस्वरके मातरे आराधना कर। कथिलेत जे कोइ परभु येसु खिरिस्टके गबाही दैछै ओकरा परमेस्वरसे अगमबक्तासबके हौसला दैछै।”
नाहमे रहल चेलासब ओकरा गोर लागैत कहल्कै, “साच्चे अहाँ परमेस्वरके बेटा चियै।”
तकरबाद उ चारटा जिबित परानीसब आ चौबिसटा धरमगुरुसब अगा आइबके निहुक गेलै। सबके हाथमे एक-एकटा बजाबैबला बिना आ धुप गमकसे भरल सोनाके बाटी छेलै, उ धुपके गमक त परमेस्वरके लोकसबके चरहाल बिन्ती परथना चियै।
तहै बखत ओहो मरियम आ योसेफके लग आइबके परमेस्वरके बढाइ करल्कै आ बालक येसुके बारेमे यरुसलेमके छुटकाराके लेल रस्ता देखैबला सबके सुनेल्कै।
येसु खिरिस्टके जलम एहेन परकारसे भेलै- ओकर माँ के मङनी योसेफसङे भेल छेलै, महज ओइसबके बियाह हैसे पैहनैये पबितर आत्माके सक्तिसे मरियमके देहभारी भेलै।
जब उसब ओइ तराके फेनो देखल्कै, तब उसब खुसीसे गदगद भेलै।
जब येसु भिरके लोकसबसङे बात कैररहल छेलै तखैन ओकर माँ आ भाइसब ओते एलै आ ओकरसे बात करैके लेल बाहरमे असियाल छेलै।
तब रात-रातके येसु लग आबैबला निकोदेमस ओहो योसेफसङे रहै। उ तेतिस किलो मुर्र आ एलवाके गाछसे फेटके बन्याल मगमग गम्कौवा अतर ल्याके एलै।