12 कथिलेत जकरसङे छै तकरा औरो देलजेतै आ ओकरा परसस्त भ्याजेतै। महज जकरा नै छै तकरसे भेल्होल्यालेतै।
कथिलेकी जकरसङे छै, ओकरा औरो देल जेतै आ ओकरजरे परसस्त हेतै। महज जकरसङे नै छै ओकरसे भेल्हो छिनल जेतै।
अइ खातिर होसियार रह, सुनल बातसबके ध्यान दहै कथिलेत जकरसङे छै, ओकरा औरो देतौ आ जकरसङे नै छै, जे कोइ सङे छै कहके ठानैछै ओकरसे भेल्हो छिनलेतौ।”
अहैलेल तु कतहेक गिरल चिही, से याद कर। पस्चाताप कर आ पहिनेके करल जखा परेम कर। यदि तुसब पस्चाताप नै करबिही त, हम आइबके तोरासबके डैठ उ जगहसे हटादेबौ।
महज अबराहम ओकरा कहल्कै, ‘बेटा याद कर त, तु आपन जिन्गीमे सबचिज असले-असलसे भोग बिलास करलिही महज लाजरस दुखे-दुख काटल्कै। आब उ अते सुखमे छै आ तु दुखमे चिही।
“तैखातिर हम तोरासबके कहैचियौ, परमेस्वरके राज तोरासबसे छिनल जेतौ आ एहेन जातीके जिम्मा देल जेतै, जे ओकर इछा अनुसार करतै।
तब मालिक ओइ मुन्सीके बोल्याके कहल्कै, ‘तोहर बारेमे हम यि कथी सुनैचियौ? तोहर सब कामके हिसाब हमरा बुझ्हा। आइके बाद तु हमर मुन्सी नै रहबिही।’
महज एकेटा बातके जरुरी छै, जे मरियम छान्नेछै। जे ओकरसे कोइ नै छिने सक्तै।”
महज जे हमरसे आ हमर बचनसे लाज मान्तै त मानबके बेटा आपन महिमामे आ परमेस्वर पिताके आ पबितर दुतगनके महिमामे आबैखिना ओकरसे लाज मान्तै।
तब येसु पुछल्कै, “आब अङगुर खेतके मालिक ओइसबके कथी करतै? उ आइबके बटिदारसबके माइरदेतै आ अङगुर खेत दोसर लोकसबके ददेतै।
महज मालिकके इक्छा थाहे नै होके खराब काम करैबला नोकरके कम सजाइ देतै। जकरा बहौतरा देनेछै, ओकरसे बेसीये माङल जाइछै आ जकरा जतेहेक बेसीसे जिमा देल रहैछै तकरा औरो बेसीसे घुम्याके दैले परैछै।”
बास्तममे परमेस्वर औरो बेसि अनुगरह करैछै। जनङकी पबितर धरमसास्तरमे लिखल छै, “परमेस्वर घमन्डी लोकसबके बिरोध करैछै, महज नम्रसबमे अनुगरह करैछै।”